Lakers γερά με τσαμπουκά!!!!

Ο Κobe και η παρέα του πάνε για μεγάλα πράγματα φέτος!!! Η μεταγραφή του Pau Gasol ήταν καταλυτική για την ομάδα του los Angeles.Οδηγούν την κούρσα στη western conference με το πολύ καλό 38-17 αφήνοντας στην δεύτερη θέση τους περσινούς πρωταθλητές san Antonio spurs και στην τρίτη το Phoenix που με τη προσθήκη του Shaquille O'Neal είναι ακόμα πιο δυνατοί .Στην ανατολή οι αναγεννημένοι Boston Celtics είναι πρώτοι με τους Kevin Garnett ,Ray Allen, Paul Pierce να παραδίδουν μαθήματα μπάσκετ και να είναι οι κύριοι διεκδικητές για το φετινό τίτλο αφού κατέχουν το φοβερό 43-12.
Πιστεύω ότι φέτος οι Lakers θα καταφέρουν να φτάσουν στους τελικούς της δύσης και από εκεί και πέρα όλα παίζονται.
Πάντως ο Kevin Garnett που για μένα είναι από τους καλύτερους παίχτες του ΝΒΑ τα τελευταία χρόνια ίσως αξίζει να πάρει ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή σαν ανταμοιβή της μεγάλης καριέρας τους (είναι πλέον 32 και αυτός!!)
Αλλά όλα αυτά είναι απλά θεωρίες. Τα πάντα θα κριθούν μέσα στο παρκέ. Ο καλύτερος και ο πιο τυχερός ας κερδίσει.
Το μόνο που εύχομαι είναι να μην βλέπουμε ματς σαν τους περσινούς τελικούς μεταξύ san Antonio και Cleveland που ήταν απλά μάπα!!!!

Δρόμοι αντίθετοι

Ο χώρος του κινηματογράφου και της μουσικής, αν και πάντα φανταχτερός και λουσμένος με το φως της υπέρμετρης δημοσιότητας, παραμένει ένας χώρος αστείρευτης έμπνευσης όπου το νέο προλαβαίνει να επιβληθεί πριν το παλιό πεθάνει. Οι γνήσιοι εκφραστές του (μουσικοσυνθέτες, σεναριογράφοι, τραγουδοποιοί, ηθοποιοί κ.α...) παρασύρονται μέσα σε αυτό τον υπέροχο κόσμο και έτσι καταφέρνουμε εμείς να απολαμβάνουμε ενίοτε τα νέα διαμάντια της μουσικής σκηνής ή του κινηματογράφου. Στο χώρο αυτό, όμως, υπάρχει και μία άλλη όψη.
.
Το μάρκετινγκ βοήθησε τον κινηματογράφο να ξεφύγει από μια δύσκολη περίοδο, αυξάνοντας τον τζίρο του όλου προϊόντος καθώς επίσης και κάνοντας δυνατή την παραγωγή πολυδάπανων ταινιών. Η ανάδειξη όμως των hi-end multiplex ως βασικό ατού του κινηματογράφου στην ανάδειξη ταινιών δεν έχει καμία σχέση με την ουσία της δημιουργίας. Η σημερινή στροφή του κινηματογράφου σε ιστορίες πιο πολύ ψυχογραφικού χαρακτήρα δεν απαιτούν 50 ηχεία και 20μετρες οθόνες. Οπωσδήποτε ένα κάθισμα της προκοπής και λίγος χώρος για τα πόδια σε κάνουν να νιώθεις πιο άνετα, αλλά ο θεατής του there will be blood και του atonement δεν είναι ο θεατής που επιζητεί το μάρκετινγκ. Ο θεατής αυτός θα προτιμήσει το ήσυχο συνοικιακό σινεμά και δεν θα καταναλώσει τόνους χρωστικής αηδίας για να δει την νέα ταινία των Κοέν. Ίσως για αυτό οι Αμερικανοί ιθύνοντες του χώρου να αποστρέφονται την νέα στροφή του κινηματογράφου.

.
Μετά από χρόνια, κανείς ηθοποιός που κέρδισε Όσκαρ δεν είναι γηγενής. Αλλά ακόμη και αυτοί που τα κέρδισαν εκφράζουν μία κάπως διαφορετική γενιά Ευρωπαίων ηθοποιών. Ο καθένας τους κουβαλάει κάτι από τη δική του κληρονομιά, αν θέλετε, κάτι από το βάρος του λαού τους. Εκφραστικοί ηθοποιοί, αλλά χωρίς να υπερβάλλουν στο συναίσθημα, έχουν ο καθένας τη δική του γοητεία και ένα φρέσκο αέρα. Ίσως όλοι τους να αποτελούν ένα καλό παράδειγμα του γιατί ελάχιστοι Έλληνες κατάφεραν να κάνουν διεθνή καριέρα. Και οι ταινίες που βρίθουν βιωματικών και λαογραφικών στοιχείων για διαφορετικούς λαούς να δείχνουν το γιατί ελάχιστες ελληνικές ταινίες θα περνούν τα σύνορα της μπανανίας.
.
Για μένα η εξήγηση είναι λίγο πολύ απλή. Όταν μιμήσαι άλλους, ξένους προς τη χροιά σου αλλά και τη κουλτούρα σου είναι λογικό να μην καταφέρεις να τους φτάσεις ποτέ. Όταν όμως αποφασίσεις με σεβασμό να αναζητήσεις κάποια δάνεια από τη δική σου πολιτισμική κληρονομιά που τόσο σνομπάρεις, ίσως τότε καταφέρεις να προσφέρεις κάτι πρωτότυπο και αληθινό που να αξίζει και χειροκρότημα και εισιτήρια. Ως τότε.. μάλλον θα παρακολουθούμε άλλους να θριαμβεύουν.

Ο τελευταίος μεγάλος

Πρώτη είδηση σε όλες τις ιστοσελίδες των μεγάλων εφημερίδων του κόσμου, πάνω και από το Κόσοβο, είναι η παραίτηση του Φιντέλ Κάστρο. Αδιαμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες του κόσμου, πέρα από ιδεολογικές αντιλήψεις και πολιτικές αντιπαραθέσεις, ο Κάστρο είναι ίσως ο τελευταίος μεγάλος ηγέτης ενός αιώνα γεμάτου αντιπαραθέσεις, αγώνες και πολέμους. Ένας ηγέτης που κατάφερε να διατηρήσει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς μόλις 150 χλμ. από τις ακτές των Η.Π.Α, που φρόντισε να τους ντροπιάζει αρκετά συχνά με τις αποτυχημένες προσπάθειες ανατροπής του και να τους εκθέτει ακόμη περισσότερο δομώντας σε μία χώρα αποκλεισμένη από εμπάργκο ένα απαράμιλλο σύστημα υγείας και εκπαίδευσης απέναντι στην Αμερική των 33+ εκ. ανασφάλιστων.

Ειρωνεία και μεγάλο ιστορικό δίδαγμα: Η πρώτη χώρα που έσπευσε να αναγνωρίσει το πολίτευμα του Κάστρο; Μα φυσικά οι Η.Π.Α. Μέτα βέβαια τα τσούγκρισε μαζί του και λίγο πολύ όλοι ξέρετε τι ακολούθησε. Ένα αντίο λοιπόν σε μία παγκόσμια ηγετική φυσιογνωμία και ας περιμένουμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

mood!!!

Είσαι χαρούμενος , λυπημένος θες μήπως να τσακίσεις τα κόκαλλα κανενος??Ανάλογα λοιπόν την διαθεσή σου μπές στο musicovery.com και ακουσε μέσα απο ενα σύνολο 65.000 κομματιών τι ταιριάζει στην περίπτωση δωρεάν...ελπίζω να μην βγει μούφα και αυτό σαν την qtrax!!!

Νέο και παλιό

Με την ευκαιρία της εκλογής Τσίπρα, που όλοι συζητούν για το νέο και το παλιό μπορώ να σκεφτώ μερικά παραδείγματα για την ουσία των διαφορών αυτών. Γιατί καλά τα νέα πρόσωπα, αλλά η βιτρίνα και οι φιλοσοφικές συζητήσεις έχουν ενδιαφέρον κυρίως για να περνάει η ώρα.
Η Ε.Ε ετοιμάζεται να περάσει μία νέα δέσμη μέτρων για τον έλεγχο στα σημεία εισόδου των χωρών Σένγκεν που θα αφορούν την αποθήκευση βιομετρικών στοιχείων για όσους έρχονται από χώρες εκτός Ε.Ε. Μάλιστα σκέφτονται σοβαρά το ενδεχόμενο παροχής προνομίων σε συχνούς επισκέπτες και κάποιους "καλούς" συχνούς επισκέπτες της Ε.Ε Στόχος του μέτρου, λέει, είναι η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και ο έλεγχος των διαμενόντων στην Ε.Ε με βίζα ορισμένου χρόνου.
Μέτρα σαν αυτά μου θυμίζουν τις υπέροχες ατάκες Αντώναρου περί φιλήσυχων πολιτών και λοιπά τέτοια διαμάντια. Σίγουρα η Ε.Ε τα τελευταία χρόνια έπασχε στον τομέα της κοινωνικής εμβάθυνσης αλλά δεν νομίζω ότι μέτρα σαν αυτά μας πάνε κάπου καλύτερα. Εκεί, όμως, που θέλω να καταλήξω είναι ότι μέτρα σαν αυτά δείχνουν την παρακμή και το τέλος μίας ολόκληρης γενιάς. Της γενιάς του Πολυτεχνείου για μας, του Μάη του '68 για άλλους ή ακόμη και αυτών της πτώσης του τείχους.
Μέτρα σαν αυτά δείχνουν το πόσο διαφορετικά σκέφτεται μια ολόκληρη γενιά. Ακόμη και μέτρα όπως για παράδειγμα η ανακύκλωση, ή τα πάσης φύσεως περιβαλλοντικά πρόστιμα δείχνουν πως μία ολόκληρη γενιά σκέφτεται και δρα με γνώμονα την καταστολή. Προσωπικά, αποκαλώ αυτή τη γενιά, τη γενιά που πρόδωσε τον Ανδρέα. Πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτής της γενιάς, ανεξαιρέτου πολιτικού χώρου, είναι μια γενιά που παρά τις μεταρρυθμίσεις και το κοινωνικό άλμα που έγινε στη χώρα μας από το '80 και μετά απέτυχε να βρει νέες δομές κοινωνικού σχεδιασμού και να βασίσει τις κοινωνικές λειτουργίες πάνω στο σχεδιασμό και την πρόληψη.
Από τη βασική αυτή διαφορά πιστεύω ότι ξεκινά να διαμορφώνεται το χάσμα που χωρίζει εμάς και την προηγούμενη γενιά. Ίσως για αυτό, το παρόν πολιτικό σκηνικό μοιάζει τόσο αποκρουστικό. Το θέμα, όμως, είναι τι σημαίνει καινούριο. Γιατί με το να κατηγορείς ό'τι παλιό δεν σημαίνει ότι προσφέρεις κάτι καινούριο. Με το να αφορίζεις τα προηγούμενα δεν γίνεσαι ο ίδιος καλύτερος. Αυτό που εμείς έχουμε να προσφέρουμε σαν πολίτες αλλά και σαν άτομα σε εμάς τους ίδιους, πιστεύω, είναι το πως θα κάνουμε τα γύρω μας καλύτερα για αρχή, και αν το καταφέρουμε αυτό, μετά όλα γίνονται.

EΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!

Επιτέλους μια μεταγραφή της προκοπής για την ομάδα των Lakers!!!Ο Pau Gasol πρώην παίχτης των Memphis Grezzlies θα παίζει δίπλα στο θεό KOBE!!! Άντε γιατί αγανακτήσαμε. Τι να κάνει μόνος του και αυτός πια? Τουλάχιστον να αποκτήσει χημεία η ομάδα και τους βλέπω μέχρι τα ημιτελικά (και μετά βλέπουμε) και από του χρόνου πάλι στο θρόνο του Bryant. Άντε γιατί πολύ αέρα έχουν πάρει κάτι παίχτες τυπου LeBron James κτλ!!!

καλή εβδομάδα

2 τραγουδάκια για την εβδομάδα που ξεκινάει σε περιπτωση που βαρεθήκατε τα greek radio playlist:

-something got you-the nextmen feat.zarif('This was supposed to be the future'-2oo7)

-enjoy the ride-morcheeba(dive deep-2008)

Chan marsall ή αλλιως Cat Power.Οσοι έχετε δει το my blueberry nights δεν αναρωτηθηκατε ποιά είναι αυτη που υποδύεται την κοπέλα του Jude law;Εκτος λοιπόν απ' τη norah jones η chan marshall υποδυεται την katya, ενω το τραγουδι της 'the greatest',μαζι με συνθεσεις των ry cooder,otis redding,ruth brown,norah jones χρησιμοποιείται για το soundtrack της ταινίας που οπως καταλαβαινετε είναι super!!!(ξαδερφι θυμάσαι που μου έλεγες για το film?)Απ την αλλη το 2008 κυκλοφορησε και σε βινύλιο το 'jukebox' επίσης super που ουσιαστικά ειναι ένα συνολο απο διασκευες σε κομμάτια των frank sinatra,bob dylan, hank williams,lanis joplin .Στο τελος της χρονιάς θα ειναι στη λίστα με τα 30 πρώτα... εδώ θα είμαστε

ΜΕΣΑ ΓΙΑ LIVE???

BETTYE LAVETTE Μια μοναδική blues/soul φωνή του σήμερα επί (ελληνικής!) σκηνής Σάββατο - 29 Μαρτίου Fuzz Club (Αθήνα)Ώρα έναρξης : 9.30, Τιμή εισιτηρίου : 30 Ευρώ

H απόλυτη ιέρεια του σύγχρονου r'n'b-rock-garage επιστρέφει με το νέο της σχήμα Holly Golightly & The Brokeoffs+JESSICA BELL [Melbourne, Australia]

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 04.04.2008 /ΣΑΒΒΑΤΟ 05.04.2008 21:30

RODEO CLUB (Χέϋδεν 34, Πλατεία Βικτωρίας, τηλ.: 210-8814702)

ΕΙΣΟΔΟΣ: 25 ΕΥΡΩ (προπώληση) 28 ΕΥΡΩ (ταμείο)

Ενα από τα σημαντικότερα γκρουπ του κλασικού βρετανικού rock,οι Wishbone Ash, έρχονται στο πλαίσιο του περίφημου Argus tour 2008.Επί σκηνής θα ακουστεί ολόκληρο το θρυλικό άλμπουμ Argus, ένα από τα πιο επιτυχημένα rock άλμπουμ όλων των εποχών στη χώρα μας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16.02.2008 21:30

RODEO CLUB ΕΙΣΟΔΟΣ: 25 ΕΥΡΩ (προπώληση) 28 ΕΥΡΩ (ταμείο)

Καταναλωτική μανία και βλακεία

Διαβάστε αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο που υπάρχει σε ένα από blog του contra.gr για να καταλάβετε πόσο άχρηστες είναι οι σύγχρονες τηλεοράσεις για τον μέσο χρήστη και για τον Έλληνα ποδοσφαιρόφιλο που ποτέ δεν θα μπει στον κόπο να αγοράσει ή να νοικιάσει ταινία HD ή Blue-ray.

Αυτοεκτίμηση

.Είχα υποσχεθεί να δω και λίγο παραέξω από το κουτί και να ξαναασχοληθώ με πολιτικά το Πάσχα. Αλλά αν είσαι καμένος δεν την γλυτώνεις.
Λοιπόν, ο αρθρογράφος που εκτιμώ περισσότερο για τις συγγραφικές του αρετές, την οξύτητα της σκέψης του και το θάρρος της γνώμης του είναι ο Δημήτρης Μητρόπουλος των Νέων. Σε σημερινό του άρθρο κάνει μία πολύ ειλικρινή κριτική για τα τεκταινόμενα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και καταλήγει στο εξής συμπέρασμα:
"ΟΛΑ ΑΥΤΑ συμβαίνουν, ενώ το ΠΑΣΟΚ μικραίνει. ΄Η μάλλον, το ΠΑΣΟΚ μικραίνει επειδή συμβαίνουν όλα αυτά. Το σκορ των δημοσκοπήσεων είναι αποκαρδιωτικό. Η ενότητα δεν είναι πολιτική. Και, δυστυχώς, εκεί υστερεί το ΠΑΣΟΚ- των μεν ή των δε."

Και κάπου εδώ διαφωνώ. Ναι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ στις δημοσκοπήσεις μικραίνει. Ναι, η ενότητα δεν είναι πολιτική. Αλλά τι εννοούμε πολιτική; Το να έχουμε κάποιους μπαμπάδες να μας λένε καθημερινά τι πιστεύει το ΠΑ.ΣΟ.Κ; Το να πρέπει ντε και καλά να έχουμε στα παράθυρα δέκα εκπροσώπους του ΠΑ.ΣΟ.Κ να μας ξαναλένε αυτά που ξέρουμε; Ή να βάλουμε και εμείς ένα χαμογελαστό παιδί να μας λέει πόσο προοδευτικό είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ;
Είμαι σίγουρος ότι δεν είναι αυτό που σκέφτεται ο Μητρόπουλος όταν επικαλείται έλλειψη πολιτικής αλλά τέλος πάντων ας μας πει κάποιος τι θέλει όταν αναζητεί σημάδια πολιτικής. Γιατί κάτι που θα ειπωθεί μεταξύ μας δεν είναι πολιτική; Γιατί το πρόγραμμα που υπάρχει δεν είναι ένας ενδεικτικός μπούσουλας πρόθεσης πολιτικής; Γιατί πρέπει αυτός που θα μιλάει για το ΠΑ.ΣΟ.Κ να κατέχει μία καρέκλα και όχι απλό μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ;
Σίγουρα πολλά ερωτήματα έχουν πολλές απαντήσεις. Ο δικός μου προβληματισμός είναι ότι το 2008 ο Έλληνας εξακολουθεί να έχει μία δουλοπρεπή στάση απέναντι στους θεσμούς, αντίληψη που εμένα με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Η καρέκλα δεν δίνει σοφία και εξουσία. Η αιρετή καρέκλα δίνει δυνατότητες και εξουσιοδότηση. Όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε, τόσο πιο γρήγορα θα προχωρήσουμε ως λαός και ως κοινωνία.

IMAM BAILDI...

Μάλλον άργησα, αλλά μόλις χτες υπέπεσαν στην αντίληψη μου αυτοί οι τύποι. Άκουσα κάπου στο ράδιο ένα μιξαρισμένο ρεμπέτικο, κόλλησα όλο το απόγευμα και δεν άργησα να μάθω. Πραγματικά ιδιοφυές cd με ηλεκτρονική μουσική πάνω σε κλασικά ελληνικά τραγούδια. Ενδεικτικά αναφέρω διασκευές όπως τα: "πόσο λυπάμαι", "το μινόρε της αυγής" , "ο πασατέμπος", από Βέμπο δηλαδή μέχρι Τσιτσάνη και Χιώτη.
Για περισσότερα στο σχετικό link:
www.myspace.com/imambaildi