Κορώνα ή γράμματα

Μετά από αρκετό καιρό κατάφερα να κάνω διακοπές όπως ακριβώς ήθελα. Διακοπές και με ξεκούραση, και με ξενύχτι, και με διάβασμα, ακόμη και με δουλειά. Η ουσία του πράγματος είναι ότι κατάφερα να ξεφύγω τόσο πολύ απο τους ρυθμούς της Αθήνας ώστε να κατάφερω να ανασύρω τρόπους και δομές σκέψης που είχα πολλά χρόνια να χρησιμοποιήσω.
Είναι γεγονός ότι ανάμεσα σε έναν άνθρωπο που τρέχει όλη μέρα και σε κάποιον που λειτουργεί με πολύ πιο χαλαρούς ρυθμούς η διαδικασία του συλλογισμού και η εξαγωγή συμπερασμάτων διαφέρει. Όταν σε πνίγει ο χρόνος αναγκάζεσαι να κάνεις συμβιβασμούς. Σκέφτεσαι πολλές φορές μηχανηστικά και αντί να εισάγεις για κάθε περίπτωση μία νέα προσπάθεια συλλογισμού πατάς πάνω σε τετριμμένες νόρμες και ένστικτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η οδήγηση. Είναι πιο έυκολο να οδηγείς όπως οδηγείς καθημερινά και απλώς να κορνάρεις στο παρολίγον τρακάρισμα παρά να βάζεις τη κούτρα σου να προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες. Αντίθετα, όταν πραγματικά δίνεις το χρόνο στον εαυτό σου να σκεφτείς μπορείς να δεις και την άλλη όψη του νομίσματος ή τουλάχιστον να καταφέρεις να βρεις μία πιο καλή άποψη αιτίου και αιτιατού.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι αποτελεί γενικό κανόνα. Σε τελική ανάλυση είναι προσωπική επιλογή του καθενός ποιοι θα είναι οι ρυθμοί της ζωής του και πως αυτή θα διαμορφώνεται. Απλώς, είναι άσχημο όταν βλέπεις διαφημήσεις να σε προτρέπουν να ζήσεις τις στιγμές γιατί αυτό σημαίνει ότι μάλλον το πράγμα έχει παραγίνει. Και να σας πώ την αλήθεια, μόλις βλέπεις πόσο χαλαρά κινούνται οι εκτός των τειχών νιώθεις και λίγο κορόιδο. Οπότε καθώς το τσιμέντο βράζει όλο και πιο πολύ ξεκινάω θεραπεία: Καφέ φραπέ ατέλειωτη ευχαρίστηση και we jammin'...