Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Desert blues-apo tis 4 stis 5

http://apotis4stis5.blogspot.com/search/label/documentary

Δείτε το.. Μερικές φορές είναι πολύ χαλαρωτικό να βλέπεις άλλους τόπους με άλλες ιδέες, άλλους ρυθμούς και άλλη αγάπη για τη μουσική. Άλλωστε όπως λένε και οι Τούαρεγκ "'οποιος δεν ακούει και δεν μιλάει με άνθρώπους με άλλες ιδέες έχει ένα κεφάλι σαν πεπόνι. Δηλαδή άδειο"

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Νύχτες Πρεμιέρας 16 – 27 Σεπτεμβρίου 2009


Το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και το τμήμα Μουσική & Φιλμ έχουν ως τιμώμενο πρόσωπο τον άνθρωπο που αλλάζει τον τρόπο που ακούμε μουσική για περισσότερα από τριάντα χρόνια. Οι Νύχτες Πρεμιέρας θα προβάλλουν σε παγκόσμια πρεμιέρα το ντοκιμαντέρ – αφιέρωμα στη ζωή του Γιάννη Πετρίδη, «Once In a Lifetime» της Νικόλ Αλεξανδροπούλου και θα έχουν την τιμή να τον φιλοξενούν στη θέση του
προέδρου της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής στο Διαγωνιστικό Τμήμα Μουσική & Φιλμ. Για πάρα πολύ κόσμο είναι κάτι σαν αρχιερέας του ραδιοφώνου αν και ο ίδιος δε θα συμφωνούσε ποτέ μ' έναν τέτοιο χαρακτηρισμό. Είναι ο άνθρωπος που έπαιξε πρώτος στο Ελληνικό ραδιόφωνο ονόματα σαν τους Talking Heads, Tuxedomoon, Joy Division και oλόκληρο το πανκ και new wave κίνημα. Άνθρωπος πάντα μέσα στην εποχή του –και τις περισσότερες φορές ίσως και πιο μπροστά - ο Γιάννης Πετρίδης απέκτησε δεκάδες χιλιάδες πιστούς θαυμαστές που τον ακολουθούν για δεκαετίες, από την εποχή του βινυλίου και της κασέτας μέχρι την εποχή του διαδικτύου και των blogs. Φέτος, οι Νύχτες Πρεμιέρας ως ένδειξη φόρου τιμής για την ανεκτίμητη προσφορά του, θα έχουν τον Γιάννη Πετρίδη ως πρόεδρο της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής του Διαγωνιστικού Τμήματος Μουσική & Φιλμ. Όσο για τις ταινίες του πιο δημοφιλούς τμήματος του φεστιβάλ πρόκειται για ακόμα μία χρονιά να γεμίσουν και πάλι με μουσική και να ξεσηκώσουν τους θεατές στις αίθουσες Αττικόν Cinemax Class, Απόλλων Cinemax Class, Δαναός 1 & 2. Για μια πρώτη γεύση το «Burning Down The House: The Story of CBGB», για το πασίγνωστο κλαμπ της νεοϋορκέζικης σκηνής των 70s και των 80s. Το «σπίτι της underground rock» ζωντανεύει ξανά με ονόματα όπως των Talking Heads, του Sting, της Pattie Smith και πολλών άλλων να εμφανίζονται επί σκηνής σε ένα ντοκιμαντέρ φτιαγμένο από τη Μάντι Στάιν, κόρη της επί χρόνια manager των The Ramones, Λίντα Στάιν.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

80s revival


martha and the muffins

jay z- d.o.a. (new )

Το hip hop καμιά φορα στην φέρνει απο κει που δεν το περιμένεις. Συνδυασμος όλων εκεινων των στοιχείων που χαρακτηριζουν την μαύρη μουσική τα τελευταια 50 χρόνια. Μπορει να φταιει και ο Harvey keitel που εμφανιζεται στο videoclip και το αναβαζει καμποσα επίπεδα.

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Κατευθυνόμενα προβλήματα

Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ στον τύπο, δικαιολογημένα εν μέρει, μία αυξανόμενη ανησυχία για το θέμα της λαθρομετανάστευσης. Πέρα από το αν- κατά τη γνώμη μου- αυτό το θέμα λειτουργεί ως μέσο εκτώνωσης των μαζών πανευρωπαϊκά, ο ίδιος ο τύπος στην πλειονότητα του αντιμετωπίζει το θέμα από μία ολότελα λανθασμένη πλευρά.
Οι μετανάστες δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν μπήκαν στην ταλαιπωρία της παρανομίας και της ξενιτιάς όλοι για τον ίδιο λόγο. Καθένας έχει δικούς του ατομικούς λόγους πέρα από την ανέχεια. Καθένας από τους συγχρονους αυτούς αθλίους κρύβει τη δική του ιστορία και ως σκεπτόμενο όν με ανάλογο ψυχικό σθένος αποφάσισε να αλλάξει τον ρου της ζωής του. Ως κοινή βάση όλων αυτών των προβλημάτων όμως (θρησκευτικών,πολιτικών κ.α) υφίσταται η οικονομική εξαθλίωση που ξυπνάει μέσα τους το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Όταν ικανοποιηθεί όμως αυτό το βασικό αίτημα ο ανθρώπινος νους αφυπνισμένος πια από την περιπέτεια της αναζήτησης ενός καλύτερου αύριο απαιτεί την επίλυση αυτών των προβλημάτων.
Όσο λοιπόν εμείς, οι πλούσιοι και ευημερούντες αυτού του κόσμου θα παριστάνουμε ότι οι λαοί αυτοί είναι τα πιόνια των επιθυμιών μας το πρόβλημα θα παραμένει. Και αυτοί που φανατικά θα ζητούν αυτό να αλλάξει θα είναι όλο και περισσότεροι. Εκεί βρίσκεται η πρόκληση για εμάς. Θα κουραστούμε να βρούμε μία λύση για αυτούς τους ανθρώπους που όσο μακριά και αν είναι θα πρέπει να τους νιώθουμε δίπλα μας ή θα λειτουργούμε αντιδραστικά επιτείνοντας το πρόβλημα;