Το ΠΑ.ΣΟ.Κ, κατά την άποψη μου, αν μπορεί να περηφανευέται για κάτι τον ένα χρόνο διακυβέρνησης του, είναι η επαναφορά της πραγματικής πολιτικής. Οπωσδήποτε οι συνθήκες βοήθησαν αρκετά προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά η ουσία παραμένει. Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν έχει επανέλθει, είναι ο ουσιώδης και ειλικρινής διάλογος των θεμάτων από την κοινωνία. Κοινώς... καθένας με τον πόνο του. Κοινωνικοί φορείς που δεν βλέπουν πέρα από την κάστα τους, επιχειρηματίες που δεν βλέπουν πέρα από το επιχειρηματικό κέρδος και δημοσιογράφοι της έντασης και του ρεπορτάζ από τον καναπέ συνθέτουν ένα απογοητευτικό συνοθύλευμα. Όχι γιατί δεν ικανοποιούν τα δικά μου πολιτικά κριτήρια και πιστεύω, αλλά γιατί είναι ανίκανοι ακόμα και να διαφωνήσουν. Είναι αυτονόητο ότι υπάρχουν εξαιρέσεις. Απλώς η σύγκριση με τον διάλογο που γίνεται σε άλλες χώρες επί του πρακτέου δείχνει την πνευματική μας ένδεια.
Από την άλλη, ουδέν κακόν αμιγές καλού.Μπορεί να έχω καταντήσει να διαβάζω κάθε νομοσχέδιο για να αποκτώ μία πραγματική άποψη επί του θέματος, αλλά τουλάχιστον έμαθα να ενημερώνομαι καλύτερα και να απορρίπτω τις αερολογίες.
1 σχόλιο:
όχι ο καθένας με το πόνο του απλά ο καθένας κοιτάει τη πάρτη του.Αν το κακό και το αδίκο δεν χτυπήσει τη πόρτα σου δεν πρόκειται να ασχοληθείς με το τι περνάει ο άλλος και αν τα επαγγελματικα ή οικονομικά του συμφέροντα θίγονται. Οταν όμως έρθει η σειρα σου και συ περιμένεις υποστηριξη πολυ απλά θα είσαι μόνος σου...δεν είμαι υπερ αυτης της άποψης αλλα αυτό συμβαίνει πάντα..
Δημοσίευση σχολίου