Τελικά... στραβός είναι ο γιαλός; Τι να πω... Νομίζω ότι αν στο θέμα του τσιγάρου δεν τα καταφέρουμε και τώρα, βασικά αν η πολιτεία δεν αντισταθεί στο δέλεαρ του να επιστρέψουν τα τασάκια είμαστε λίγοι, και όχι αριθμητικά. Σε κάθε περίπτωση, αν τους μαγαζάτορες τους ενοχλεί τόσο πολύ η πτώση του τζίρου, θα μπορούσαν και να μειώσουν τις τιμές, λέω εγώ τώρα. Για να μην τα ρίχνουμε και όλα στην απαγόρευση του τσιγάρου τάχα.
Υ.Γ Δεδομένου ότι το τσιγάρο είναι μία εκούσια βλαβερή συνήθεια, νομίζω ότι θα το σκεφτόμουν και δεύτερη φορά στο κατά πόσο τα ταμεία στις μελλοντικές γενιές θα πρέπει να καλύπτουν τις δαπάνες περίθαλψης νοσημάτων που σχετίζονται με μακροχρόνιο κάπνισμα. Δεν λέω, μπορεί η γενιά του πατέρα μου να μην ήξερε που ακριβώς βάδιζε, και κάθε κράτος φρόντισε να αρμέξει καλά την αγελάδα που λέγεται καπνιστής, αλλά εμείς δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι έχουμε ισχυρές δικαιολογίες. Μπορεί και να κάνω λάθος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου