p.j. 20

Pearl Jam Twenty from Pearl Jam on Vimeo.

Η ταινία του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Cameron Crow για τα 20 χρόνια των Pearl Jam κάνει πρεμιέρα στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ του Τορόντο στις 10 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για το πολυαναμενόμενο βιογραφικό ντοκιμαντέρ με τον τίτλο Pearl Jam Twenty που θα αρχίσει να προβάλλεται σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες όλου του κόσμου από την 20η Σεπτεμβρίου. Η ταινία θα κυκλοφορήσει σε DVD στις 25 Οκτωβρίου, ενώ το soundtrack είναι ήδη διαθέσιμο προς παραγγελία στο www.PJ20.com, με επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας την 20η Σεπτεμβρίου
Αναφερόμενος στο Pearl Jam Twenty ο Cameron Crow είπε χαρακτηριστικά: «Βάλαμε τόσα πολλά σε αυτήν την ταινία- στιγμιότυπα βιντεοσκοπημένα από την ίδια την μπάντα, ηχογραφημένο υλικό, παλιές και νέες συνεντεύξεις- πολλά και διάφορα πράγματα που θα μπορούσαν να αναδείξουν τι σημαίνει να είσαι στο συγκρότημα αυτά τα 20 χρόνια». Και πρόσθεσε: «Η πληρότητα του υλικού έκανε ξεκάθαρη τη δουλειά μας. Το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να διηγηθούμε την ιστορία της μπάντας και να αφήσουμε τη μουσική να μας καθοδηγήσει».
Η ταινία αποτελεί μέρος των εορτασμών για τα 20 χρόνια της μπάντας και συνοδεύεται από ένα βιβλίο το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 13 Σεπτεμβρίου. Η συγκεκριμένη έκδοση περιλαμβάνει βιογραφικό υλικό από όλα εκείνα τα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία των Pearl Jam. Την επιμέλεια του βιβλίου ανέλαβαν οι Jonathan Cohen και Mark Wilkerson ενώ τον πρόλογο υπογράφει ο ίδιος ο Cameron Crow. Το βιβλίο περιέχει συνεντεύξεις από τα μέλη της μπάντας αλλά και από άλλους καλλιτέχνες, όπως οι Bruce Springsteen, Neil Young και Dave Grohl και είναι επίσης διαθέσιμο προς παραγγελία.(Ιωάννα Κοροπιώτη,billboard greece)

Odette Annable

Ποια ειναι αυτη τωρα?Ουτε εγώ ξερω πολλά ειναι σιγουρα μικροτερη σε ηλικια απο εμας και θα την βλεπουμε απο του χρονου στο HOUSE MD.

Αλαζονεία

                  Ο κόσμος μας, ιδωμένος μέσα από τα μάτια της φλύαρης και παντογνώστη γενιάς μας, είναι πλέον ένα μικρό μέρος. Ένα μέρος όπου ο άνθρωπος γίνεται σιγά σιγά ένας μικρός θεός και καθορίζει απαρέγκλιτα τη μοίρα του. Εντούτοις, παραλείπουμε όλοι τον κόσμο που βρίσκεται πίσω από τα μάτια μας. Την άβυσσο που κρύβει η ψυχή του ανθρώπου. Το μέρος όπου μαζί με το συνειδητό συνυπάρχει και το ασυνείδητο κομμάτι του εαυτού μας, αυτό που είναι ικανό για τα μεγαλύτερα αλλά και για τα χειρότερα πράγματα. Σίγουρα, η γνώση δεν μας κρατάει πίσω, δεν μας κρύβει τον ήλιο και δεν μας καθηλώνει στο σκοτάδι. Ωστόσο η γνώση δεν μας δίνει και παντοδυναμία. Τα στραβά και τα σκοτεινά του κόσμου θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Και το φως της γνώσης και της κατανόησης θα πρέπει να είναι εκεί για να επουλώνει τις πληγές από το σκοτάδι που κρύβουμε μέσα μας. Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κοροιδεύουμε τον εαυτό μας λέγοντας του ότι το σκοτάδι αυτό δεν υπάρχει. Γιατί είναι η ταπεινότητα των ορίων μας που μας δίνει τελικά δύναμη να τα ξεπεράσουμε και όχι η αλαζονεία.

I crave Paris

fresh???

Καινούργια μπάντα είναι αυτή εδώ που υπέγραψε με την Νuclear Blast για την κυκλοφορία του δεύτερου της δίσκου. Από την Σουηδία ορμώμενοι, την χώρα που όχι μόνο φημίζεται αλλά αποδεικνύει εμπράκτως την ποιότητα των σχημάτων που εξάγει, είτε είναι pop, rock, metal. Στην περίπτωση των GRAVEYARD, μπορεί η μπάντα να είναι νέα αλλά οι επιρροές της προέρχονται από τα τέλη των 60s και την δεκαετία του ’70. Σχήματα όπως οι CREAM, LED ZEPPELIN, BLACK SABBATH, GRAND FUNK, LYNYRD SKYNYRD φαίνεται να αποτελούν τις βασικές επιρροές του σχήματος, και οι ίδιοι με τα τραγούδια τους δεν προσπαθούν να το αποκρύψουν, κάθε άλλo.

Η geitonia θυμαται

Βούλιαξε ο Λυκαβητος

Δειτε τι έγινε στο λυκαβητό με τους thievery corporation.Kαποια group εχουν αστρο στη χώρα μας...
''Μεγαλύτερος χαμός όμως σε όλη τη διάρκεια του live έγινε όταν έπαιξαν το Warning Shots. Όλοι ανεξαιρέτως ξεβιδώθηκαν στο χορό, πετούσαν νερά, ενώ ούρλιαζαν τους στίχους προκαλώντας σχεδόν αντίλαλο στο θέατρο. Μετά από τέτοιο φινάλε μας αποχαιρέτησαν και όλοι σκεφτήκαμε ότι είναι λογικό να κλείσουν με τόσο δυνατό τραγούδι το live. Αμ δε! Οι τύποι επανήλθαν δριμύτατοι και αφού έπαιξαν το αγαπημένο Forgotten People και το ισπανόφωνο-κομουνιστικό μανιφέστο- El Pueblo Unido μεταξύ άλλων, κάλεσαν κόσμο στη σκηνή για να συνεχιστεί το πάρτι. Κι έτσι έγινε. To stage γέμισε από κορίτσια που τραγουδούσαν, χοροπηδούσαν, αγκάλιαζαν τους μουσικούς και χόρευαν μαζί τους!''(BILLBOARD GREECE)

2 δίσκοι 2 ταινίες

Δυο ονόματα , ο ενας γνωστός πλέον μετα την επιτυχία του album του 'for emma forever ago', περα απ τους κύκλους των ανεξάρτητων, η δεύτερη γνωστή απ τις συνεργασίες τις με ryan adams, steve earle , emmylou harris βγάζουν δυο καταπληκτικούς δίσκους που δεν ξερω κατα ποσο μπορει να είναι προσιτοί σ'αυτούς που στις διακοπές τους προτιμούν δυνατούς χορευτικούς ρυθμούς. Το καλοκαίρι ομως αποτελεί απλά πρόφαση για την χώρα μας γιατί η country/folk δεν εχει καμία απήχηση ούτε στο τσουχτερό κρύο. Εγω προτείνω ενα βραδυ να καθισετε στην βεράντα σας με χαμηλά φώτα και ενα φορητό cd player οπου το the harrow and the harvest και bon iver θα σας μαθουν μερικά μαγικά κόλπα. Η μαγεία θέλει ανοιχτο μυαλό υπομονή και φαντασία.


O Γουντι Αλεν επιστρέφει με μια ταινία η οποια σύμφωνα με τον σημαντικό κριτικό κινημτογράφου του περιοδικού rolling stone peter travers ειναι απ τις καλύτερες του πρώτου εξαμήνου.Σήμερα στο τριτο ο Πετριδης είχε ενα καταπληκτικό αφιερωμα με μουσική απ τις ταινίες του Άλεν μαζί με κάποιες ιστορίες.Το ραδιόφωνο στα καλύτερα του.Η αλλη ταινία παλιά και η αγαπημένη μου. Ενας υμνος στην παιδική φιλία, ενα soundtrack που δένει απόλυτα. Κάθε καλοκαίρι την βλέπω και συγκινούμαι.

Ιστορία

              Η καθηγήτρια οικονομικής ιστορίας που είχαμε στο πανεπιστήμιο, μιλώντας για τη μεθοδολογία στην ιστορία, είχε αναφέρει: "Στην ιστορία ένα από τα πράγματα που ψάχνουμε είναι τι μένει σταθερό και τι αλλάζει στο πέρασμα του χρόνου" ή τουλάχιστον κάπως έτσι ήταν διατυπωμένη η έκφραση της. Σήμερα, λοιπόν, νομίζω ότι η ιστορία ξυπνά από ένα λήθαργο ηρεμίας. Μπορεί για τον επικείμενο πόλεμο να μην γυαλίζονται όπλα και να μην λαδώνονται πυροβόλα αλλά ίσως οι συνέπειες των όσων έρθουν να είναι εξίσου εκκωφαντικές. Για όλους όσους ζούμε στην Ε.Ε ένα είναι σίγουρο: τέλος εποχής. Τα ψέμματα τέλειωσαν και αυτό που θα έρθει θα είναι ή κάτι πολύ καλύτερο για όλους μας, αποδεικνύοντας ότι καμιά φορά οι άνθρωποι λάμπουμε σαν αστέρια του κόσμου μας ή θα συρθούμε σε μία απογοήτευση γαντζωμένοι από τους μικρούς φόβους μας και τα ναρκωτικά του υλισμού μας. Δεν είναι απλώς η ώρα των ηγετών. Είναι και η ώρα των λαών να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι είμαστε άνθρωποι.

Emeli Sande

Εμένα το Kill the Boy μου αρέσει πάρα πολύ. Εντούτοις και το Heaven, ένα τραγούδι που "μυρίζει" 90's από την κορφή ως τα νύχια, ξυπνάει ωραίους ρυθμούς. Για να δούμε τι πορεία θα έχει και η Emeli Sande..

fresh produce

Το dubstep είναι σίγουρα ο ήχος του καλοκαιριού. Αν περιλαμβάνει και λίγο R 'n B τα πράγματα γίνονται καλύτερα! Το "Night Air" είναι το αριστούργημα του Jamie Woon. Η λίγο μελαγχολική λίγο παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα που δημιουργεί βρίσκεται στα περισσότερα τραγούδια του άλμπουμ που έχει πάρει καλές κριτικές, καλύτερες από το πρώτο τουλάχιστον αλλά συνεχίζει να μην εντυπωσιάζει.

Έρχεται από αλλού. Από εξωτικά μέρη, από μαζώξεις εξωγήινων, από ονειρικά ταξίδια σε άγνωστα μέρη. Και δεν είναι μόνο αυτό, ολόκληρο το δεύτερο άλμπουμ των Peaking Lights θα μπορούσε να είναι το soundtrack για ένα ταξίδι στο άγνωστο, σε μια άγνωστη πόλη, για μια βόλτα με ένα ποδήλατο ένα βράδυ σε ένα νησί. Κι αυτό σίγουρα δεν είναι εύκολο πράγμα να γίνει.

all i want is you

Στο τέλος της εμφάνισης των U2 στο Nashville, αφού η μπάντα είχε ήδη ολοκληρώσει το set της με το "Moment Of Surrender" και ετοιμαζόταν να αφήσει τη σκηνή, Ο Bono είδε έναν τυφλό οπαδό στην πρώτη σειρά που επιθυμούσε να παίξει ένα τραγούδι για τη γυναίκα του.
Ο frontman των U2 τον ρώτησε «τι ήθελε να παίξει» και ζήτησε να του φέρουν μια κιθάρα, ενώ ενημέρωσε το κοινό πως «έχουν έναν καλεσμένο-έκπληξη». Ο οπαδός είπε πως ήταν αγχωμένος, αλλά μόλις πήρε στα χέρια του την ακουστική κιθάρα του Bono, άρχισε να παίζει το 'All I Want Is You'. Στην αρχή τον συνόδευαν μόνον τα φωνητικά, αλλά στη συνέχεια ολόκληρη η μπάντα άρχισε να παίζει το κομμάτι. Στο τέλος της βραδιάς ο Bono χάρισε την κιθάρα του στον τυφλό οπαδό, που αναμφίβολα κέρδισε και μία αξέχαστη εμπειρία.