Η καθηγήτρια οικονομικής ιστορίας που είχαμε στο πανεπιστήμιο, μιλώντας για τη μεθοδολογία στην ιστορία, είχε αναφέρει: "Στην ιστορία ένα από τα πράγματα που ψάχνουμε είναι τι μένει σταθερό και τι αλλάζει στο πέρασμα του χρόνου" ή τουλάχιστον κάπως έτσι ήταν διατυπωμένη η έκφραση της. Σήμερα, λοιπόν, νομίζω ότι η ιστορία ξυπνά από ένα λήθαργο ηρεμίας. Μπορεί για τον επικείμενο πόλεμο να μην γυαλίζονται όπλα και να μην λαδώνονται πυροβόλα αλλά ίσως οι συνέπειες των όσων έρθουν να είναι εξίσου εκκωφαντικές. Για όλους όσους ζούμε στην Ε.Ε ένα είναι σίγουρο: τέλος εποχής. Τα ψέμματα τέλειωσαν και αυτό που θα έρθει θα είναι ή κάτι πολύ καλύτερο για όλους μας, αποδεικνύοντας ότι καμιά φορά οι άνθρωποι λάμπουμε σαν αστέρια του κόσμου μας ή θα συρθούμε σε μία απογοήτευση γαντζωμένοι από τους μικρούς φόβους μας και τα ναρκωτικά του υλισμού μας. Δεν είναι απλώς η ώρα των ηγετών. Είναι και η ώρα των λαών να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι είμαστε άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου