Πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο, κατά τη διάρκεια συζητήσεων για την κρίση, έχω διαφωνήσει στο ότι τα πάντα εξαρτώνται από την οικονομία και τις αγορές. Η κρίση, για εμένα, είναι μία συστημική κρίση ενός ανθρώπινου δημιουργήματος, της αγοράς, και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όταν το σύστημα δεν διορθώνει επειδή η κρίση βρίσκεται στη βάση του πως στήθηκε, τότε είναι η ώρα να παρέμβει η πολιτική. Γιατί το σύστημα με πολιτικές αποφάσεις έγινε σύστημα και λόγω πολιτικών αποφάσεων δεν μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο. Επειδή, λοιπόν, η διατήρηση του status quo είναι η πιο αντιδραστική και συντηρητική άποψη, θα έπρεπε προ πολλού όλοι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς και δεκτικούς στην αλλαγή να αναγνωρίζουν πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για δομικές αλλαγές. Και δεν αναφέρομαι στους αριστερούς του χαβαλέ αλλά στην "μεσαία τάξη" - ευκατάστατους δημοσίους υπαλλήλους, επιχειρηματίες, γιατρούς, τραπεζικούς, κεφαλαιούχους, πραγματικούς επενδυτές - που έχουν κάθε κίνητρο να δουν τα γύρω τους να βελτιώνονται.
Την καλύτερη απάντηση του γιατί ουσιαστικά μιλάμε για πολιτική και όχι για αγορές την δίνει ο Ρούσσος Βρανάς στη στήλη ΔΡΟΜΟΙ. Όλα τα λεφτά η κατακλείδα του άρθρου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου