Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Ximena Sariñana

Απολαυστική η Ximena Sariñana απ το Μεξικό. Διασκευάζει yeah yeah yeahs και συνεργαζεται με dave sitek των TV ON THE RADIO

from the vault

Πρώτο single των Isley Brothers για την motown. To τραγουδι μιλαει για εναν τύπο ο
οποίος έχει καταστραφει απ την απωλεια της κοπέλας του. Οπως και στο ain t too proud to beg εγκαταλείπει την αξιοπρέπεια του και τραγουδα:
"If you leave me a hundred times, a hundred times I'll take you back. I'm yours whenever you want me."
Συνθεση της θρυλικής τριάδας Eddie Holland, Lamont Dozier and Brian Holland

''Ooh, this old heart of mine, been broken thousand times
Each time you break away, I fear you're gone to stay
Lonely nights that come, memories that go
Bringing you back again, hurting me more and more''

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

radio vs tv

Το μεγαλύτερο ποσοστό, ας μη γελιόμαστε, μπαίνοντας σπίτι ανοίγει το κουμπί της τηλεόρασης και, ή την αφήνει να παίζει για... συντροφιά, ή στρογγυλοκάθεται στον καναπέ και στοιχηματίζει πόσο γρήγορα θα τελειώσουν τις μπαταρίες του τηλεκοντρόλ από το συνεχές ζάπινγκ. Από την άλλη, μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, το ραδιόφωνο ανοίγει με το που θα γυρίσει το κλειδί στη μίζα. Αντιστοίχως λοιπόν, άλλοι αφοσιώνονται στο να κερδίσουν γρηγορότερα δυο μέτρα δρόμου, και αλοίμονο σε αυτόν που θα μπει μπροστά του, οπότε το ραδιόφωνο παίζει σαν σάουντρακ σε ταινία ανελέητου κυνηγητού, και άλλοι πότε από τα κουμπιά της κονσόλας, πότε από τα κουμπιά πάνω στο τιμόνι αλλάζουν σταθμούς. Υπάρχουν βεβαίως και κάποιοι τραγικά καμμένοι, εξού και κανείς δεν τους παίρνει σοβαρά στα υπόψιν, που ανοίγουν το ραδιόφωνο στο σπίτι ή στη δουλειά, βάζουν τον "αγαπημένο" τους σταθμό, και τον ακούν όλη μέρα.
Το ραδιόφωνο λοιπόν, είχε και θα έχει πάντα κοινό. Εκτός αν κάποια μέρα ξυπνήσουμε όλοι σοφότεροι, οπότε μαζί με τις τηλεοράσεις, θα πετάξουμε από το παράθυρο και τις κονσόλες των αυτοκινήτων (είναι ενσωματωμένα πια τα ρημάδια τα ραδιόφωνα με ολόκληρο το ταμπλό!). Συζητήσεις επί συζητήσεων, και όταν τους λεω οτι ακούνε 300 κομμάτια όλα κι όλα, με τα 5 χοτ (hot - του καιρού επιτυχίες) να επαναλαμβάνονται 6 φορές μες στη μέρα το καθένα, με κοιτάνε λες και...
Ξυπνήστε αδέρφια! Ακούτε playlist! Δεν είναι ντροπή... Όχι όσο να παίρνεις ναρκωτικά. Δεν παίρνεις; Αλήθεια; Και πως την αντέχεις την επανάληψη; - "Δεν το έχω προσέξει. Τώρα που το λες...". - "300 τραγούδια μόνο; Η αλήθεια είναι οτι παίζουν όλο τα ίδια και τα ίδια". Ας μην καταγράψω άλλες τις αντιδράσεις. Η πραγματικότητα μας έχει χτυπήσει από καιρό την πόρτα. Το ραδιόφωνο έχει γίνει τηλεόραση. Για καμμένους! Και οι φωτεινές εξαιρέσεις, κατεβάζουν γενικούς με ταχύτατους ρυθμούς, αφήνοντας το σκοτάδι αχανές να απλώνετε μπροστά μας. Είπαμε. Πολλοί είναι αυτοί που δεν ανησυχούν. Μετά από λίγο το μαθαίνεις το σκοτάδι. Το συνηθίζεις. Και μετά το φως γίνεται πολύ ενοχλητικό.
Οι άνθρωποι του ραδιοφώνου και της μουσικής, εκδιώχθηκαν από τις μπάντες των FM. Άλλοι βρήκαν κάτι άλλο και άφησαν τη δισκοθήκη τους να τους θυμίζει παλιές εποχές. Άλλοι υπέκυψαν στο playlist και τον χορηγό. Υπάρχουν και κάποιοι γραφικοί που ανοίγουν ιντερνετικά ραδιόφωνα. Άντε να τους πετύχεις.... Κοίτα να δεις όμως που μου θυμίζουν τους παλιούς ραδιοπειρατές. Και αυτοί από την τρέλα τους, ξεκινούσαν να παίζουν μουσικές από το σπίτι τους, και τους άκουγαν λίγοι, αλλά πολλοί από αυτούς έκατσαν τελικά μπροστά από μικρόφωνα μεγάλων σταθμών και έγραψαν την ιστορία του μέχρι πρότινος καλού ραδιοφώνου. Εκεί πρέπει να αναζητήσουμε λοιπόν την συνέχεια του καλού ραδιοφώνου. Στους Πειρατές των ραδιο-κυμάτων του web. Σερφάρετε ελεύθερα, μακρυά από τους μεγαλο-καρχαρίες των FM.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

lulu


Οι πλέον περίεργοι συνεργάτες αυτής της χρονιάς αγνοώντας τον ορυμαγδό σχολίων (ειδικότερα από την παγκόσμια μεταλλική κοινότητα) προχωρούν κανονικά το promo του δίσκου τους Lulu που θα εκδοθεί στις 31 Οκτώβρη. Στα πλαίσια αυτού παρέδωσαν σε ιντερνετική ακρόαση την πλήρη έκδοση του The View στο οποίο είχαν την προηγούμενη εβδομάδα επιτρέψει μια προακρόαση των 30 δευτερολέπτων.

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

the day the music.....

Όσα cd πουλούν όλες οι δισκογραφικές εταιρίες μαζί σε μία ολόκληρη χρονιά στην Ελλάδα, πλέον, έδινε πριν από χρόνια η Virgin (που δεν ήταν και από τις πιο μεγάλες) την περίοδο των Χριστουγέννων, μόνο. Τόση η κατάντια πλέον στην εγχώρια αγορά της μουσικής. Και αν δεν κάνω λάθος το Metropolis μπήκε (ή θέλει να μπει) στο άρθρο 99, δηλώνει πρώχευση δηλαδή.

sunday morning


Τρίτο album για το συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής απ την Σουηδία. Η τραγουδίστρια είναι μισή σουηδέζα μισή γιαπωνέζα.(!!) Το τραγουδι twice χρησιμοποιήθηκε για ένα επεισόδιο του 5 κύκλου του greys anatomy ενώ επίσης είναι γνωστοί κι απ την συνεργασία τους για το προσφατο album των gorillaz

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

FRESH PRODUCE

2 album ανανεωνουν την μουσική ανακατεύοντας διαφορετικούς ήχους.


οι Neon Indian, από τα καλύτερα ονόματα μιας νεας ετικέτας για την μουσική που λέγεται Chillwave

Ο μικρός Νασόπουλος μαθαίνει τον κόσμο...

                 Μια ερώτηση: Ανεξαρτήτως του αν κάποιος είναι ικανός και υπερπληρεί τα απαιτούμενα προσόντα για μία θέση εργασίας, με βάση τα δικά σας βιώματα, οι προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα γίνονται λόγω προσόντων ή(συζευτικό, δηλ. ή και) λόγω γνωριμίας;

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

yeah man..

              Πολύ καλό άρθρο του Marc Flandreau για τις πολιτικές προεκτάσεις της κρίσης, οπού εξηγεί γιατί η ιστορία επαναλαμβάνει τα ίδια διλήμματα.

Όνειρα...

           Είναι πολλές σκέψεις που νομίζουμε ότι απασχολούν και τους γύρω μας.
Είναι πολλές οι βραδιές που συλλογιζόμαστε πράγματα και τα νομίζουμε μεγαλύτερα από ότι είναι.
                         Είναι όνειρα που τελικά είναι δικά μας... απλώς δικά μας.

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

sunday tunes

**Σαν σήμερα το 1971 οι Who για πρώτη φορά στο Νο 1 στην Αγγλία με το άλμπουμ Who's Next

**Soul από έναν λευκό που μοιάζει στον Smokey Robinson, λέγεται Mayer Hawthorne

** Οι Electric Youth από τον Καναδά πήραν το όνομά τους από ένα άλμπουμ της Debbie Gibson. Ακούγoνται στην ταινία Drive

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Καλή αρχή

Απο Δευτέρα στις 5-6 ξεκινάει η καινούργια εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη/Κώστα Ζουγρή στο ΚΟΣΜΟΣ με μουσικές απο τριτοκοσμικές χώρες . Ετσι λοιπόν όποιος παρακολουθούσε όλες τις εκπομπές τους στην Νετ , τρίτο (κλασσικη μουσική, progressive , crooners , jazz , γαλλικό τραγούδι ,ιταλικο) στο δεύτερο (τελευταία ολοκληρώθηκε αφιέρωμα με 142 εκπομπές μονο για τη δεκαπενταετία 55-70!) αποκτά εικόνα για τις μουσικές όλου του κόσμου.

εδω οι 11 λόγοι (όπως τους αναφέρει ένας απ τους φίλους της εκπομπής) για τους οποίους αξιζει να ακουει κανεις αυτές τις εκπομπές
1) Τον έχω ταυτίσει με το φθινόπωρο που είναι κάπως αδέξια εποχή. Ακούγοντας την εκπομπή (μετά τις διακοπές του) ένιωθα πάντα πως κάτι exciting ξεκινούσε κι αυτό το φθινόπωρο, πως η νέα σεζόν, όπως αυτός την περιέγραφε, θα ήταν γεμάτη τέλειους δίσκους και ταινίες.
2) Μανία με τις λίστες. Οι εκατό τέτοιοι, οι εκατό άλλοι, διαφορετικά είδη, διαφορετικές εποχές. Η ιστορία της μουσικής σε αντίστροφη μέτρηση.
3) Μ’ αρέσει η άνεσή του. Κομπιάζει, ξεχνιέται, γίνονται τεχνικά λάθη, μιλάει πάνω στα τραγούδια, μιλάει χωρίς χαλί. Είναι τόσο laid back που κάνει τους άλλους παρουσιαστές να μοιάζουν με αγχωτικούς χαζοχαρούμενους. Νιώθεις ότι είναι μια ζωντανή εκπομπή κι όχι ένα σκηνοθετημένο και άψογα χρονομετρημένο σόου.
4) Είναι έγκυρος. Και αντικειμενικός. Παίζει μεν αυτά που του αρέσουν αλλά παίζει και αυτά που υπάρχουν γύρω μας – δεν είναι ρατσιστής. Ακόμα κι αν παίξει κάτι που δεν του αρέσει ξέρεις ότι υπάρχει λόγος. Δεν χλευάζει την ‘κακή’ μουσική, η εκπομπή είναι αντιπροσωπευτική του Σήμερα, όποιο κι αν είναι αυτό.
5) Πρώτες μεταδόσεις. Τώρα πια με το ίντερνετ ίσως δεν είναι και τόσο σημαντικό, θυμάμαι όμως χαρακτηριστικά ότι τις περισσότερες φορές πρωτάκουσα τους (κατόπιν) αγαπημένους μου δίσκους απ’ αυτόν, μπορεί και μήνες πριν βγουν.
6) Μ’ αρέσει η σχέση του με φανατικούς ακροατές και ακροάτριες - και οι συνομιλίες τους στον αέρα. Θυμάμαι ότι κάθε φορά που είχε ειδήσεις για ή πρώτες μεταδόσεις της Μαντόνα υπήρχε ο Γιώργος ένας ακροατής (ειδικός στα Μαντόνα θέματα) που έπαιρνε κατευθείαν τηλέφωνο και συζητούσαν τις εξελίξεις. Κάποτε (γύρω στο ’95) ο Πετρίδης ανέλυε το ζήτημα του αν θα πάει άραγε ποτέ ξανά η (τότε αποτυχημένη) Μαντόνα στο Νούμερο 1 και μετά από λίγο λέει: «Πού είναι ο Γιώργος, γιατί δεν παίρνει να το συζητήσουμε;» (πήρε και κατέληξαν ότι ήταν highly unlikely).
7) Χωρίς παρελθοντολαγνεία, θυμίζει ένα σωρό σημαντικά (και συνήθως άγνωστα σε μένα) πράγματα από τα παλιά.
8) Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να προσφέρει σφαιρική ενημέρωση: όταν πρωτόπαιξε το You Have Killed Me του Μόρισεϊ διάβασε στον αέρα ολόκληρο απόσπασμα απ’ το αφιέρωμα του Οδός Πανός στον Παζολίνι (επειδή ο Π. αναφερόταν στους στίχους).
9) Φοβερές εκπομπές για τις υποψηφιότητες για Όσκαρ. Και πάλι θυμάμαι τις εποχές πριν το ίντερνετ, όταν ο καλύτερος τρόπος για να τις μάθω (και μάλιστα μερικά λεπτά μετά την ανακοίνωσή τους στην Αμερική) ήταν η εκπομπή. (Καλούσε και κριτικούς κινηματογράφου για να διαβάσουν/αναλύσουν τις υποψηφιότητες μαζί.)
10) Είχε (και έχει) τα τσαρτς.
11) Η εκπομπή του είναι αμφίδρομη. Μπορεί να σου λύσει κάθε απορία και να σου παίξει κάθε σπάνιο τραγούδι. Τα τελευταία χρόνια έμαθε τα email, τα sms και τα blogs - τώρα ποιος τον πιάνει.

G N R

Το ημερολόγιο έδειχνε 17 Σεπτεμβρίου του 1991 όταν οι Guns N' Roses κυκλοφόρησαν τα 'Use Your Illusion' I και II. Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, 4,2 εκατομμύρια αντίτυπα των εν λόγω album βρέθηκαν εν μία νυκτί στα δισκοπωλεία της Αμερικής, γεγονός που σήμαινε τη μεγαλύτερη μεταφορά δίσκων στην ιστορία. Αυτή η κυκλοφορία, που σήμερα γιορτάζει τα 20α της γενέθλια, βρήκε τους Guns N' Roses κάπου ανάμεσα σε σκληρά ναρκωτικά, ομηρικούς καβγάδες, απολύσεις αλλά και με ορισμένα κιθαριστικά riffs που έγραψαν ιστορία.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Katy perry vs Michael jackson

Πρόσφατα, η Katy Perry ισοφάρισε το ρεκόρ που μέχρι χτες κατείχε ο Michael Jackson, με πέντε συνεχόμενα No.1 μέσα από το album της “Teenage Dream”. Το ρεκόρ που επί 23 χρόνια κατείχαν τα πέντε Νο.1 singles μέσα από το “Bad” δεν είχε καταφέρει κανείς να απειλήσει ως σήμερα. Τα “California Gurls” (με τον Snoop Dogg), “Teenage Dream”, “Firework”, “E.T.” (με τον Kanye West) και “Last Friday Night” (T.G.I.F.)” με αυτή τη σειρά ανέβηκαν στο Νο.1 του Billboard με σχετική άνεση και με τη βοήθεια των πρωτοκλασάτων rappers που την συνόδευσαν στο δύσκολο έργο της ανάβασης (σχεδόν ένας… Γολγοθάς με τέτοιο ανταγωνισμό τριγύρω της) και με βοηθητικά clips–υπερπαραγωγές που αφήνουν το Hollywood πίσω. Πράγματι η Katy Perry φαίνεται ένα άξιο και σκληρά εργαζόμενο κορίτσι που παλεύει για την εικόνα και τη φήμη της, με τίμια και παραδοσιακά όπλα: μία σωστή και επαρκή φωνή, ένα μελετημένο και ξεκάθαρο target group –την εφηβεία–, με εφευρετικές και ιδιαίτερες παραγωγές που προχωρούν τη βιομηχανία της mobile touch screen pop, ένα βήμα παραπέρα…
Αυτα που γραφει ομως ο πολυ καλός δημοσιογράφος Μάρκος Φράγκος εξηγουν την σημαντική διαφορα τους.
''Βρίσκω συμπαθητικά τα εφηβικά ρυθμικά σκαριφήματα της ομάδας παραγωγής της Katy Perry (πιο συμπαθή από τα αντίστοιχα της Ke$ha, πιο δεμένα και λιγότερο ξετσίπωτα από της Rihanna, λιγότερο τσιτωμένα από της Christina Aguilera και πιο γειωμένα από εκείνα της Lady Gaga) αλλά μέχρι εκεί. Το ζητούμενό μου πλέον δεν είναι η χαλαρή αίσθηση της ακρόασης αλλά η πάγια ανάγκη – δικαίωμά μου να απολαμβάνω μία “αξία” που θα ξεπερνάει το απλό πυροτέχνημα της στιγμής (“Firework” για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι). Η ακρόαση της Katy Perry είναι, με όρους τεχνικούς, πλήρης: πλουμιστή, μεθοδική, προσεγμένη, αλάνθαστη, με ένα στουντιακό δέος απαράμιλλο. Ωστόσο αν προσέξετε, όλα αυτά τα “χαρίσματα” δεν εμπεριέχουν καμία καλλιτεχνική αξία. Μόνο τεχνική. Και επειδή οι μουσικές προτεραιότητές μου σαν ακροατή δεν είχαν ποτέ να κάνουν με τη δεξιοτεχνία και την τεχνική, επιλέγω να απαξιώνω μέσα μου το εμπορικό επίτευγμα της Katy Perry ως ένα ρεκόρ χωρίς καμία ψυχή από πίσω του, κανένα βάθος και κυρίως κανένα τρισδιάστατο λαμπερό πλάσμα να υποστηρίζει στην εμπροσθοφυλακή αυτό το γεγονός. Παραμένει ένα κορίτσι αποκύημα της τεχνολογικής εποχής που το γέννησε, προορισμένο να αναλωθεί στα προβλεπόμενα applications.''

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011