'Tis Pity She's a Whore

Ό,τι έμαθα για το έργο, τα άκουσα πρώτη φορά 2 λεπτά προτού ξεκινήσει και αφού είχα κάτσει καθυστερημένα στη θέση μου.

Μιλάμε για τη διασκευασμένη μεταφορά ενός "απαγορευμένου" κλασικού έργου, ελληνιστί " Κρίμα που είναι πόρνη" που παίζεται στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών από το θίασο "Cheek by Jowl".

Για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους το έργο με συνεπήρε. Μετά την αρχική κρυάδα, μέχρι να καταλάβω τί βλέπω, να εξοικιωθώ με την αγγλική γλώσσα (υπήρχαν υπέρτιτλοι ευτυχώς) και να μπω γενικά στο κλίμα, απόλαυσα κάθε λεπτό της παράστασης. Μία τραγωδία φερμένη στο σήμερα κι ενώ κρατά σωστά κατ εμέ σχεδόν αυτούσιο το αυθεντικό κείμενο. Περιληπτικά η υπόθεση πιάνεται με τον έρωτα ανάμεσα σε 2 αδέλφια, την αντιμετώπιση του από τους τραγικούς ήρωες και τον κοινωνικό περίγυρο. Η σκηνοθεσία έσκισε κ*λους.

Από την άλλη στο θέατρο Αμιράλ έχουμε φέτος μια επική κωμωδία, ίσως η πιο ολοκληρωμένη που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Λέγεται "ο Σέρλοκ Χολμς και ο σκύλος του Μπάσκερβιλ" βασισμένο στον ομότιτλο ήρωα. Το humor μπορεί να έχει πολλά επίπεδα τελικά, δε μου έμεινε άντερο. Εκ των πρωταγωνιστών ο Ζ. Ρούμπος (βλ. τον ψηλό απ' το κάψε το σενάριο") από αύριο θα παίζει και το "caveman".