Video: Glass Candy – ‘Beautiful Object’

Πιστή στην ρέτρο αισθητική -τόσο μουσικά και όσο και οπτικά- η Italians Do It Better έκανε διαθέσιμο ακόμα ένα αντίστοιχο videoa, αυτή την φορά για το ‘Beautiful Object’ των Glass Candy (Johnny Jewel + Ida No) που υπήρχε στο EP Warm In The Winter  του 2011 αλλά πλέον βρίσκουμε και στην πρόσφατη συλλογή After Dark 2.Το βίντεο έχει γυρίστει στo demo στούντιο της μπάντας στο Montreal κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του επερχόμενου τρίτου άλμπουμ της Body Work

mixtape # 7 (The Doors)

Aφιερωμένο στο εμπνευστή /δημιουργό του blog και αγαπημένο συνοδοιπόρο.
1. Love Her madly
2. Shaman's Blues
3.Waiting For the Sun
4.Roadhouse Blues
5.When The Music is Over
6. Love me Two times Baby
7. LA Woman
8. Back door Man
9. Peace Frog (λιγότερο γνωστό αριστούργημα)
10. Indian Summer (επίσης χαμένο αριστούργημα)

extra: Soundtrack στην σπουδαία αντιπολεμική ταινία

from the vault..

To Hold Me, Thrill Me, Kiss Me" γράφτηκε απ τον Harry Noble το 1952 και έγινε επιτυχία σε τρεις
διαφορετικές δεκαετίες.
Η original εκδοχή το 1952 απο Karen Chandler με παραμονή 18 εβδομάδες στο Billboard.
και οι επόμενες Muriel Smith (1953)   Mel Carter (1965)  Gloria Estefan (1994)  Connie Francis (1959)











αναφορά  στο κομμάτι αργότερα έκαναν και οι U2

H τελευταία εκδοχή απ το τελευταίο album των SHE & HIM

Sunday # 44

Ασχολίαστο

Σαν σήμερα

                                    Σαν σήμερα συνέβη μία από τις σημαντικότερες στιγμές  της δημοκρατικής έκφρασης του λαού μας. Είναι κρίμα, που φέτος που μας άφησε αυτός ο άνθρωπος που αγαπούσε τόσο τη δημοκρατία, τόσοι λίγοι ξέρουν πλέουν για το κατόρθωμα του. Αλλά για να φτάσαμε σε μία κατά το ένα τέταρτο εκφασισμένη κοινωνία, είναι λογικό ότι η αποχαύνωση θα είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο.

Από το αρχείο της ΕΡΤ.

Plissken

         

Διαβάστε κάτι απολαυστικό από τη Μαρία Μαρκουλή.

Αχταρμάς

         

Για όσους από εμάς κάπου κάπως κάποτε ασχολήθηκαν με το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική γενικά, καλό θα είναι να θυμόμαστε αυτή την μέρα. Νομίζω ο αχταρμάς που δημιουργούν οι Γερμανοί με την Progressive Alliance και η καούρα του Βενιζέλου  να τρέξει από πίσω, είναι η ταφόπλακα για έναν χώρο που ένωνε επί δεκαετίες πολλές διαφορετικές αλλά δημοκρατικές φωνές στην Ελλάδα. Για καλό, για κακό, θα δείξει...

and its goodnight from..

Eφυγε απ την ζωή ο Ray Manzarek  από καρκίνο.Mετά τον θάνατο του Morrison ηχογράφησε 2 ακόμα άλμπουμ με τα υπόλοιπα μέλη των Doors και  μερικά άλμπουμ με διαφορετικά ονόματα, με σημαντικότερη μάλλον τη διασκευή που έκανε στα Carmina Burana του Carl Orff,δίσκος που χρησιμοποιήθηκε αρκετά από το ΠΑΣΟΚ σε μεγάλο χρονικό διάστημα.Περισσότερα εδω

Τροκάνια

              Φαντάζομαι την εφαρμογή του στο ελληνικό δημόσιο...

http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1231249277

Τα θεατρά μας, τις μουσικές μας και ένα hobo για το καλοκαίρι

                       

                                             Χθες ήταν μία πολύ όμορφη μέρα. Σίγουρα οι συνισταμένες ήταν πολλές και διαφορετικές, αλλά η παράσταση που είδαμε ήταν αυτό που γέμισε την ψυχή μου. Δύσκολη για μένα που δεν ξέρω πολλά από θέατρο, ούτε συγκρατώ πάντα αρκετά, αλλά σίγουρα κάτι τόσο δυνατό, που  όταν το βράδυ επέστρεψα σπίτι να κοιμηθώ, το έκανα χωρίς καμία άλλη σκέψη στο μυαλό μου. Μετά από μέρες, κατάφερα να αφήσω τα πάντα στην άκρη και να κοιμηθώ βαθιά νιώθοντας ήρεμος και πλήρης από μία θλιβερή, ανθρώπινη ιστορία που απορρόφησε κάθε τι άλλο που με απασχολούσε. Πολύ έξυπνη διασκευή και σκηνοθεσία και πολύ "μάγκες" ηθοποιοί. Ο καθένας ύφαινε όλο και πιο σφιχτά την πλοκή μιας ιστορίας που σε βύθιζε όλο και πιο πολύ στον δικό της κόσμο.

Sunday # 43

live @ FUZZ (SWANS)

Παρότι δεν είναι απαραίτητο, η ματαιοδοξία του ότι έστω και ένας υπομηχανικός ήχου που συμμετείχε στην ηχογράφηση του δίσκου θα ανοίξει κάποτε τυχαία αυτή τη σελίδα, αλλά δεν θα μπει στον κόπο να την περάσει στο google translate, μου υπαγορεύει ένα ατόφιο και υπεράνω των άλλων, που προϋπήρξαν, με τόνο... 10.»
Άρης Καραμπεάζης.

Διθυραμβική υποδοχή και αποδοχή του νέου δίσκου των Swans από σχεδόν όλα τα έντυπα είναι ίσως το πιο παράδοξο και άξιο μελέτης γεγονός της χρονιάς. Πραγματικά, δεν ξέρω αν υπήρξε κάποιο marketing trick ή αν απλά έχουν όλοι το Pitchfork ως ευαγγέλιο και ακολουθούν σαν πρόβατα. Το δεύτερο μου φαίνεται πιο πιθανό.    Πόσοι λέτε από αυτούς που εξύμνησαν το ‘The Seer’ τη χρονιά που μας πέρασε κάθησαν, άκουσαν και απόλαυσαν τα σχεδόν 120 λεπτά σκοτεινού πειραματισμού και ανελέητου επαναληπτικού σφυροκοπήματος του τριπλού αυτού δίσκου; Λίγοι, μάλλον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ευτυχώς βγήκαν όλοι κερδισμένοι. Οι fans τους, που τόσα χρόνια πνίγονταν και δεν τους άκουγε κανένας, οι Swans, που οι περισσότεροι τους είχαν ξεγραμμένους, οι μουσικοκριτικοί και γραφιάδες, που επιτέλους υπέδειξαν ένα τεράστιο album, ακόμα και οι hipsters, που έμαθαν να προφέρουν σωστά το όνομα του Gira. Σκληρό, ωμό, σκοτεινό, μεγαλοπρεπές – τριπλό βινύλιο αποκάλυψης και τιμωρίας, γράφαμε κι εμείς στην ετήσια ανασκόπηση, συμφωνήσατε απ’ ότι φαίνεται και οι Swans κατέκτησαν την πρώτη θέση στην πιο σημαντική κατηγορία μας.»
Κώστας Μπρέλλας.

LIVE ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ FUZZ

plissken festival 13

Το όνομα El Perro Del Mar μπορεί να είναι ισπανικό (και στην κυριολεξία του να σημαίνει «ο σκύλος της θάλασσας»), όμως η Sarah Assbring η οποία βρίσκεται πίσω από αυτό προέρχεται από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Ήδη με τέσσερις δίσκους στο ενεργητικό της, έρχεται στην Αθήνα στα πλαίσια του φετινού Plissken Festival (Πέμπτη 16/5 στο Hub, Παρασκευή 17/5 στο Six d.o.g.s., Σάββατο 18/5 στον Ελληνικό Κόσμο & Κυριακή 19/5 στο Κ44 –παίζει το Σάββατο στο main stage). 
Περισσοτερα και μεγαλύτερα ονόματα για το festival εδω  (που να πρωτοπάει κανείς πια?)

the next day (video)

Συνεχίζει τα video - υπερπαραγωγές ο David Bowie. Η εταιρία του δίνει τα ρέστα της για το σπρώξιμο του άλμπουμ του - όλα καλά.Το νέο video για το τρίτο single από το άλμπουμ The Next Day και ομότιτλο,απαγορεύτηκε αρχικά από το YouTube (με μια λογική απαγόρευσης clip δεκαετίας '80), αλλά στη συνέχεια το "λάθος" (όπως παραδέχθηκαν και οι άνθρωποι του YouTube) διορθώθηκε και το video είναι διαθέσιμο.
Πρωταγωνιστές σ' αυτό το video, το οποίο σκηνοθέτησε και πάλι η Floria Sigismundi (η Ιταλίδα φωτογράφος και δημιουργός φιλμ που σκηνοθέτησε και το τελευταίο video 'The Stars (Are Out Tonight)'), είναι οι Gary Oldman και Marion Cotillard...

see you @ the bank job

Συνεντευξη του Μανώλη Οικονόμου για το rnr circus. Σημερα στο Bank Job στην Καρυτση.

1)      Ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες. Πότε και που (είχες πολλά σπυράκια, που βρήκες τα λεφτά κλπ);

Δεν πολυθυμάμαι, γιατί από την προνηπιακή ηλικία άκουγα ασταμάτητα  τους δίσκους του  πατέρα μου, Ella Fitzgerald, Sarah Vaughn, Jimmy Rushing, και διάφορα σιγκλάκια, Elvis, Beatles, Herman’s Hermits, κλπ. Με άφηναν με τις ώρες πάνω από ένα παλιό αλλά καλό πικάπ Dual και προσπαθούσα να καταλάβω πως είχε αιχμαλωτιστεί η φωνή του τραγουδιστή σε αυτό το κυκλικό πλαστικό. Ναι, θυμάμαι πως σίγουρα είχα 2 – 3 σπυράκια όταν, με την συνήθη πηγή εσόδων,  οικονομία από χατζηλίκι, αγόρασα τον πρώτο δίσκο. Δεν είμαι σίγουρος ποιος ήταν, αλλά ένας από τους πρώτους δίσκους που αγόρασα ήταν από ένα group για το οποίο με έπρηζε συνέχεια ένας φίλος μου, ο Γιώργος. Ήταν αναμφίβολα από τα καλύτερα άλμπουμ αυτού του συγκροτήματος, γι αυτό και το κόλλημα ήταν άμεσο, άσβεστο και παντοτινό. Ήταν το Sticky Fingers των Rolling Stones.

2)      Πόσο μεγάλη την έχεις … τη δισκοθήκη σου;

Είμαι ευτυχής που και άλλοι συνεντευξιαζόμενοι για το vinyl conspiracy έδωσαν την απάντηση που θα δώσω: Δεν ξέρω! Δεν είχα ξεκινήσει ποτέ την καταμέτρηση, και όσο περνά ο καιρός και αυξάνονται τα items, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να μπω στη διαδικασία να μετράω και δεν νομίζω πως θα το κάνω. Είναι κάποιες χιλιάδες υποθέτω, καθώς κατά καιρούς χρειάζεται να βρώ νέα έπιπλα και μεθόδους αποθήκευσης, αυτό που ξέρω είναι πως τα CD είναι πολύ περισσότερα. Κάποια στιγμή ενέδωσα σε αυτά, καθώς έγραφα σε κασσέτες τους δίσκους για να μην τους φθείρω, το anti – scating ή ο ιμάντας ήθελαν το ντάντεμά τους, και επίσης, στην επαγγελματική χρήση δεν χρειάζονται «ατακάρισμα», ενώ αρκετά μπαρ δεν έχουν καν πικάπ! Επίσης, υπόσχομαι να πάρω ένα καλό πικάπ, τώρα που βγαίνουν καταπληκτικές κυκλοφορίες σε βινύλιο. (Απολογίες για την σχέση μου με το βινύλιο)

3)      Τι είδους μουσική σ’ ενδιαφέρει περισσότερο (υπάρχει κάποια παθολογική ή μη εξήγηση για το γούστο σου);

Ακούω σχεδόν όλα τα είδη μουσικής εκτός από reggae,  metal,  electro  η κάτι «κατρουλιάρικα»  ψευτοέθνικ που δεν προέρχονται  από  κανένα έθνος, παρά μόνο από αυτό των πονηράκηδων. Κατά  καιρούς έχω  περάσει  φάσεις  όπου έτρωγα κολλήματα,  άκουγα πολύ soul  ( είναι η αφετηρία μου ) η μόνο rap ή μόνο  jazz ή ψυχεδέλεια η folk δεκαετίας του ‘60.  Είναι εποχές όπου ενθουσιάζεσαι με ένα είδος και βυθίζεσαι σε αυτό, στάδια που περνάς για να αποκτήσεις πιο σφαιρική αίσθηση, άποψη και γούστο για τη μουσική. Τώρα βέβαια που αναφερθήκατε  σε παθολογικά αίτια και εξηγήσεις, υποθέτω πως ένα είδος που κορόιδευα και μισούσα  παλιά, παίρνει την εκδίκηση του από εμένα, και αυτό είναι το latin, όχι βέβαια το τουριστικό,  αλλά διάφορες εκφάνσεις μουσικής της νότιας Αμερικής,  της Nuyorican κατάστασης της δεκαετίας του ’60, και κάποιων μεγάλων κουβανών μουσικών.   Έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε ένα  ήχο για τον οποίο ακόμα δεν έχει βρεθεί πετυχημένο όνομα, αυτόν που ονομάζουν κάποιοι cumbia tropical, ή chicha, αλλά θα μπορούσε να λέγεται και  mariachi rock η cumbia surf.  Είναι αυτά τα κιθαριστικά group από το Peru, ή τα «βρωμιάρικα» μεξικάνικα συγκροτήματα  με  το cheap organ sound, και βέβαια  η γκρουπάρα που  έπαιζε αυτό τον ήχο πιο καλά από όλους, οι κολομβιάνοι  Afrosound. Είναι από τα πιο underrated συγκροτήματα, αλλά η «δικαιοσύνη» έρχεται και τους μαθαίνουν σιγά – σιγά.

4)      Ποιος δίσκος σου έχει τη μεγαλύτερη αξία και ποια είναι η πιο επιτυχημένη αγορά που έχεις κάνει, έχοντας παραπλανήσει τον dealer, φορώντας ευρύχωρη καπαρντίνα ή έχοντας σταθεί απλά τυχερός;

Πρέπει να σας πώ ότι δεν είμαι τέτοιος τύπος, όταν κυκλοφορεί κάποια επανέκδοση σε άλμπουμ  που θέλω , θα δώσω το λογικό αντίτιμο να το πάρω, αλλά έτυχε κάποια φάση σε ένα κατάστημα μεταχειρισμένων όπου βρήκα το Soundtrack του Cleopatra Jones σε original και το πήρα με 3.000 δραχμές. Ήξερα πως δεν κυκλοφορεί και μου έκανε εντύπωση η τιμή. Όταν ξαναπήγα, μου πρότεινε ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού να μου το ξαναγοράσει για 4.000. Αρνήθηκα, όχι τόσο επειδή είχα πιάσει «κελεπούρι», αλλά διότι  ήθελα αυτό το δίσκο και ήξερα πως θα ήταν αδύνατο να τον ξαναβρώ, ακόμα δεν έχει επανεκδοθεί άλλωστε.

5)      Για ποιον δίσκο ξυπνάς κάθιδρος τα βράδια;

Κοιμάμαι ήσυχος, αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να επανεκδοθεί το “Krishnanda” του  Pedro Santos, ένα ritualistic –  brazil – cinematic  – surf  άλμπουμ, ενώ έχασα για πάντα το limited edition με τα Complete Tangerine Recordings του Percy Mayfield. Αυτό ήταν απώλεια…

6)      Κάνεις κάποια άλλη συλλογή (σορτς, καπάκια, φιλοτελισμός, υπερατού, πανίνι);

Όχι, καμμία. Άλλωστε δεν θεωρώ τον εαυτό μου καν συλλέκτη δίσκων, με τον τρόπο που είναι τον εννοούν οι συλλέκτες δίσκων. Είμαι εθισμένος στη μουσική, και οι δίσκοι και τα CD  μου φέρνουν το stuff.

7)      Έχεις κάποια μουσική φαντασίωση (σεξουαλική, ακαδημαϊκή, πάσης φύσεως άπιαστο όνειρο);

Είχα δει πράγματι κάποτε στο όνειρό μου πως άκουγα ένα δίσκο όπου ο Arthur Alexander τραγουδούσε Gil Scott Heron, και ήταν μια αίσθηση που με  στοίχειωσε, γιατί, όσο αλλόκοτο κι αν φαίνεται, είχαν  ταιριάξει εκπληκτικά στο όνειρο τα στυλ αυτών των δύο, άκουγα την γλυκιά,  «γκρινιάρικη», downhome φωνή του Arthur να τραγουδά Winter In America!…. Επίσης, κάποιες φορές στα θερινά σινεμά, όταν φεύγει ο κόσμος, περιμένω να ανοίξει ένα χωροχρονικό  portal και να υλοποιηθεί πάνω στη σκηνή (το γείσο που υπάρχει μετά την οθόνη) ο Bobby Bland σε νεανική ηλικία  με σκούρο κοστούμι για να τραγουδήσει για μένα που περίμενα, το “Two Steps From The Blues”. Επιπροσθέτως,  ελπίζω ο Quantic  να μαζέψει διάφορους ζόρικους μουσικούς για να κάνει ένα περιποιημένο comeback album στον τεράστιο  Fruko.

8 )      Ποιος δίσκος αποτελεί το απόλυτο, ντροπιαστικό guilty pleasure στη δισκοθήκη σου;

Guilty,ναι,  pleasure όχι όμως. Όπως και άλλα πιτσιρίκια στην εποχή μου, τσίμπησα, μάσησα  με την «λεβέντικη»   κιθαριά  στο Hold The Line των Toto, και πήρα το άλμπουμ, αλλά ο χρόνος ήταν σκληρός μαζί τους και μετά από λίγα χρόνια μου φαινόταν φαιδροί. Γενικώς πάντα προσπαθώ να βάζω σε βάθος χρόνου καλλιτέχνες και δίσκους στη θέση που αντικειμενικά  ανήκουν, εκτός από τους τεράστιους καλλιτέχνες που είναι θεοί στη συνείδησή μου.

9)      All time Top-5 /Top-5 αυτήν την εποχή;

Αυτή την εποχή, γιατί για all – time χρειάζεται πολύ μεγάλη σκέψη, και είναι πολύ λίγα 5 άλμπουμ να ξεμοναχιάσεις από ένα ωκεανό αριστουργημάτων. Χωρίς αξιολογική σειρά, ακολουθούν 5 δίσκοι που απολαμβάνω να ακούω αυτή την εποχή.

CARTAGENA : Curro Fuentes & The Big Sound Cumbia And Descarga Sound Of Colombia 1962 – 1972   2011

SHAWN LEE World Of Funk  2011

TOMMY GUERRERO Lifeboats And Follies  2010

AFRO – SOULTET  Afrodesia (1971), 2011 Re-Issue

BOBBY PAUNETTO The Modern Sound Of Bobby Paunetto 1968, 2011 Re-Issue

10)   Γιατί πετάς τα λεφτά σου αγοράζοντας δίσκους;

Γιατί έτσι γίνομαι ευτυχισμένος. Με την αφοσοίωση στη μουσική, η βλακεία, η κακία, η παράνοια του κόσμου περνούν πίσω, σε out of focus κατάσταση, γίνονται κάτι με το οποίο μπορείς να κάνεις χιούμορ. Χωρίς τη μουσική, αυτό είναι αδύνατο, οπότε δεν έχω επιλογή.

11)   Όταν έρθει «εκείνη η ώρα» τι θα απογίνει η μάταιη συλλογή σου;

Έχω ανηψιό, ελπίζω να βρεί το χρόνο να ακούει και να γουστάρει!

fresh produce (indie pop, electro)

Οι STRFKR (Starfucker) ξεκίνησαν αρχικά, το 2007, ως το solo project του Joshua Hodges . To 2009 μετονομάστηκε σε PYRAMID (καμία σχέση με τον Pyramid που έρχεται στο Plissken αυτήν την εβδομάδα), μετά σε Pyramiddd και τελικά σε Starfucker (τον Απρίλιο του 2010). Διάλεξαν το όνομα Starfucker "για να δουν πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν με ένα τόσο γελοίο όνομα". Το ντεμπούτο τους, "Starfucker", κυκλοφόρησε το 2008, με το δεύτερο album τους, "Reptilians" να ακολουθεί τρία χρόνια αργότερα. Κομμάτια τους έχουν χρησιμοποιηθεί σε ταινίες, διαφημίσεις και σειρές, ενώ μεταξύ άλλων έχουν διασκευάσει και το "Girls Just Want to Have Fun" της Cyndi Lauper.Κυκλοφόρησε
στις 19 Φεβρουαριου. Το album το ακούτε εδώ.