Ο Ryley Walker γεννήθηκε στο Chigago το 1989. Το primrose green είναι ο δεύτερος δίσκος του, ο πρώτος για την Dead oceans και θέλω να τολμήσω απο τώρα να πω οτι είναι ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς. Για μένα φυσικά, όχι για τους κριτικούς. Οι κριτικοί φέτος θα τιμήσουν τον k. Lamar. Kαι γιατί όχι αυτον??? Γιατί δεν ειναι πρωτότυπος. Εχουν ξανακούσει κάτι αντίστοιχο παλιότερα. Μιλάμε για την αναβίωση του θρύλου Τim Buckley, but who gives a shit. Το ακουω και τρελαίνομαι. Και ναι ας θυμιζει τον Βuckley γιατί είναι επιρροή του και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Παλιομοδίτικο δηλαδή. Δεν λέω οτι οι κριτικές ειναι κακές, ο μέσος όρος σε βαθμολογία ξεπερνά το 83/100, όμως είμαι σίγουρος οτι δεν θα χει την απήχηση ούτε την προβολή που πρέπει. Οι συνθέσεις εχούν εμφανείς επιρροές είναι όμως γραμμένες όλες απ τον ίδιο. Και για να κλείσω μπορω να πω ότι μετά από καιρό ένα album μ αρέσει ολόκληρο απ την αρχή μέχρι το τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου