«Η ευκολία σκότωσε την απόλαυση στη μουσική;». «Ισχύει, γιατί χάθηκε η έννοια της ακρόασης. Τα ανίψια μου, που είναι 15 χρονών, μπαίνουν στο YouTube και κάνουν συνέχεια "κλικ", χωρίς να ακούνε στην ουσία τίποτα. Τους λέω "πάρτε ένα βινύλιο" και δεν τους ενδιαφέρει. Στο σπίτι μου στον Ωρωπό το μόνο μέσο για να ακούσουμε μουσική είναι ένα πικάπ. Βάζω έναν δίσκο και κάνω δουλειές, μπορεί να κατέβω στον κήπο να ποτίσω και στο τέταρτο, εικοσάλεπτο μάξιμουμ, θα πρέπει να ανέβω να αλλάξω την πλευρά. Αυτό από μόνο του σε βάζει σε μια διαδικασία ακρόασης. Αφιερώνεις χρόνο στη μουσική κι έχεις την έννοια της. Όταν τη βλέπεις στο YouTube και την ακούς στο λάπτοπ, την απαξιώνεις εντελώς. Παλιά, θυμάμαι από τους γονείς μου και τους φίλους τους ότι ήταν μόδα αλλά και ανάγκη να πάρεις έναν καλύτερο ενισχυτή ή καλύτερα ηχεία. Έπαιρναν ξεχωριστά το κάθε κομμάτι γιατί δεν ήταν compact αυτό το πράγμα, όλα μαζί, για να τα κάνει η εταιρεία πιο φτηνά και σκατά. Δεν πάταγες απλώς το play και τελείωνες».
«Ο παππούς μου ήταν παλιατζής στο Μοναστηράκι» λέει ο Θοδωρής. «Όταν ήταν νέος, ήταν στην αντίσταση και είχε μια δύσκολη ζωή, με εξορίες και κυνήγι από ασφαλίτες. Παντρεύτηκε τη γιαγιά μου την Αργυρώ κι έκαναν δυο παιδιά και το σημείο που αναφέρω με την κουρελού ήταν ο μυστικός τους κώδικας. Κάθε φορά που πήγαινε στο σπίτι η Ασφάλεια για να τον πιάσει, η γιαγιά μου έβαζε μια κουρελού στην ταράτσα για να τον προειδοποιήσει και να εξαφανιστεί. Ο παππούς μου την έβλεπε και πήγαινε στο σπίτι έπειτα από μέρες».
Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου