Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Περί υποχρεώσεων και δικαιωμάτων

Επειδή χτες ο αγαπημένος μου ξάδερφος με μπρίζωσε πάλι με τα πολιτικά και επειδή κάποιοι τα έχουν πει πολύ καλύτερα από εμάς προτείνω σε όλους να βρείτε μία μετάφραση του εξής αποσπάσματος από τα Πολιτικά του Αριστοτέλη.

ΑΡΙΣΤ Πολ 1281a11–1284b34: Ποιοι πρέπει να ασκούν εξουσία στην πόλη


Γενικότερα στα Πολιτικά και στη σκέψη του Αριστοτέλη φαίνεται πως όλοι έχουμε υποχρέωση και δικαίωμα να συμμετέχουμε σε κρίσεις, αποφάσεις και ευθύνες της κοινωνίας στο ποσοστό που μας αναλογεί.

2 σχόλια:

βαγγος είπε...

Δυστυχως σιχαινομαι την πολιτικη και εκει συνηθως δεν τα βρισκουμε.εχω την αισθηση οτι τα τελευταια χρονια στην εξουσια αλλαζουν απλα τα προσωπα χωρις καποια ιδιαιτερη ουσιαστικη αλλαγη στη ζωη μας.με ιδιαιτερο ενδιαφερον θα περιμενω την νεα κυβερνηση να με διαψευσει. Αυτο με κανει να αντιμετωπιζω αυτες τις εκλογες σαν αγγαρεια. φανταστειτε να σκεφτονταν ομως ολοι σαν εμενα, δεν θα πηγαινε ποτε μπροστα αυτος ο τοπος. Ποσο σιχαμερο ειναι ομως αυτο που συμβαινει στα ΜΜΕ τις τελευταιες μερες? και ποσο πιο εξοργιστικο ειναι να βλεπεις στην πλατεια Κοραη αυτα τα υπερ εξελιγμενα κιοσκια των κομματων (ενω εχει μπει υποτιθεται η οικονομικη κριση στο πετσι μας)να περιτριγυριζονται απο ευσυνειδητους πολιτες.το ξερω ειμαι παραδειγμα προς αποφυγη.

Christos είπε...

Δεν είσαι καθόλου παράδειγμα προς αποφυγή. Η αποχή σ αυτές τις εκλογές άγγιξε το 30%.Αν συνυπολογίσεις τις λευκές και άκυρες ψήφους, ένα πράγμα μόνο είναι ξεκάθαρο. Η αηδία που νιώθει ένα μεγάλο ποσοστό αυτού του τόπου για τη "δημοκρατία" μας και το κοινοβούλιο. Είναι σιχαμερό όπως το λες. Δεν υπάρχει πιο γλοιώδης εικόνα από αυτή των υποψηφίων που απεγνωσμένα προσπαθούν να βρίσκονται σε κάθε κοινωνική εκδήλωση, να χαμογελούν χωρίς λόγο, να σε χαιρετούν στις λαικές αγορές, να αγοράζουν μονόστηλα σε εφημερίδες, να σου στέλνουν γράμματα με σταυρωμένα ψηφοδέλτια κι άλλα τόσα εμετικά.
Το χειρότερο απ όλα; Τα κοπάδια με τις σημαιούλες που πήγαν να χειροκροτήσουν πασοκ και νδ στο πεδίο του άρεως, λες και γινόταν φιέστα. Μιλάμε για τραγικότατες εικόνες.
Ο φίλος μου ο κώστας έχει εν μέρει δίκιο. Δε γίνονται αλλαγές απ τον καναπέ. Πρέπει να κουνήσεις τα κουλά και τα ποδάρια σου.
Όμως το παράδειγμα με τον αριστοτέλη μάλλον είναι ατυχές. Η υποχρέωση για συμμετοχή στα κοινά έχει νόημα μόνο για τη δημοκρατία που βίωσε ο αριστοτέλης. Εκεί που οι αποφάσεις για το λαό καθορίζονται άμεσα. Δεν υπάρχουν αιρετοί εκπρόσωποι του λαού. Όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες. Όλοι έχουν ίσες πιθανότητες σε κάθε εναλλαγή θητείας να ασκήσουν πολιτική.
Επομένως δε νιώθω καμία υποχρέωση να υπηρετήσω το σημερινό θεσμό που δεν ταιριάζει καθόλου στην αισθητική και στην "ηθική" μου.