Η απρέπεια ή τουλάχιστον ο σπόρος της δεν γεννάται σε κέντρα στρατιωτικής εκπαίδευσης. Εκεί φτάνεις σε μία ηλικία που λίγο πολύ έχεις βαθιά μέσα σου εμπεδώσει κάποια πράγματα. Αντιδράς ή κάνεις το μαλάκα αυθόρμητα όταν βλέπεις την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να τσαλακώνεται μπροστά σου.
Είναι μέσα στο πυρήνα της κοινωνίας, στην καθημερινή ζωή, που διαμορφώνονται οι πιο επικίνδυνες συμπεριφορές. Από την θεια, που αντί για την στεκούμενη αλλοδαπή εξαντλημένη εργαζόμενη θα προτιμήσει τις τσάντες από τα ψώνια για συνεπιβάτη στον οασα, μέχρι τον γνωστό άγνωστο που δέρνει συνδικαλιστές, είναι μέσα στη καθημερινότητα μας που τέτοιες συμπεριφορές αποκτούν μία παράλογη νομιμοποίηση.
Έγραψα, νομίζω, καιρό πριν ότι ο Έλληνας έπαψε να είναι εκείνος ο γλυκός καραγκιοζάκος της παιδικής μας αθωώτητας. Λίγο ατζαμής αλλά φιλότιμος. Καιρό τώρα όλοι θεωρούμε δεδομένα, πράγματα τόσο πολύτιμα. Όλοι νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε και χωρίς έννοιες όπως δωρέαν παιδεία, δωρεάν υγεία, κράτος. Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας. Έξω από τα συνορά μας. Στις καθημερινές, όμως ζωές των εταίρων μας. Και τότε ίσως τρομάξουμε. Και δούμε πως μαζί με τα δημοκρατικά και πανανθρώπινα πιστεύω μας, που τόσο εύκολα ξεπουλάμε καθημερινά για λίγα ευρώ παραπάνω, ξεγλιστρούν και άλλες αξίες μαζί, υλικές και άυλες... δωρεάν υγεία.. δωρεάν παιδεία... εργασιακές σχέσεις.. αλληλοσεβασμός... κατανόηση... ελευθερία των λαών... αλληλεγγύη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου