Τα μέτρα πάρθηκαν. Κοινωνικά άδικα, βάρβαρα και μονόπλευρα. Οι και με μισθοδοσία ή σύνταξη δεμένοι στον κοινωνικό ιστό καλούνται να βάλουν πλάτη με πάνω κάτω την ίδια, προ δύο μηνών διατυπωμένη από τον Γιώργο λογική - αυτούς έχω, με αυτούς θα πορευτώ. Οι έχοντες α λα καρτ και μόνο κατόπιν προσωπικής βούλησης σχέση με τους δημοσίους θεσμούς - φορολόγηση, ασφαλιστικές εισφορές, ψήφος στις εκλογές, έλεγχος κρατικής λειτουργίας - μπορούν κάπου κρυφά, όταν οι πολλοί δεν θα βλέπουν, να σκάσουν ένα χαιρέκακο χαμόγελο που εκδικήθηκαν τους τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους. Ξέραμε όλοι, εξάλλου, ότι σε μία τέτοια μάχη θα καίγονταν και χλωρά. Εξάλλου η αγορά και οι νόμοι της που τόσο καλά αυτορυθμίζονται, μπορούν να υπάρξουν αυτοτελώς και πέρα από αυτό το ασθενές κράτος.
Εγώ απλώς να σημειώσω ότι πιστεύω πως η συμπεριφορά αυτή είναι πιο πολύ μία εκδίκηση για το "κύμα" των αποδείξεων. Διότι όπως είναι λογικό όταν σφίγγει το ζωνάρι και τελειώνουν τα χρόνια με τις παχιές αγελάδες, βγαίνουν τα μαχαίρια. Το άσχημο είναι, ότι η κοινωνική ένταση, όπως και η βία, είναι τυφλή. Και αν καταβροχθίσει την κυβέρνηση, κανείς δεν είναι σίγουρος για το που θα στραφεί μετά. Και όταν οι δημόσιοι ζητήσουν "αίμα", καλό θα είναι να υπάρχει ένας κρατικός μηχανισμός -βλ. επιθεωρητές δημόσιας υγιεινής, ΣΔΟΕ, επιθεωρητές εργασίας, επιτροπή ανταγωνισμού, ΙΝΚΑ, - να τους αποδώσει πίσω μόνο αυτό που δικαιούνται, το αίσθημα δικαίου που πηγάζει από την ισονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου