Η αλήθεια είναι ότι τα παρακάτω ήθελα να τα γράψω πριν από την προηγούμενη ανάρτηση. Αλλά οι συζητήσεις των δύο τελευταίων ημερών, με βοήθησαν να καταλάβω ακόμη καλύτερα τι έχω στο μυαλό μου.
Διαβάζοντας διάφορα άρθρα, με όλες τις πιθανές απόψεις, συζητώντας κτλ. κτλ. το βασικό συμπέρασμα παραμένει το ίδιο εδώ και χρόνια. Πριν πιάσουμε πάτο οικονομικά είχαμε πιάσει πάτο κοινωνικά. Εδώ και χρόνια, έχουμε ξεπουλήσει κάτι που λογικά θα έπρεπε να θεωρούμε αδιαπραγμάτευτο, την ανθρωπιά μας. Προωθώντας τη βία ως λύση αντίδρασης, προτείνοντας την χρεοκοπία εις βάρος των δανειστών μας ως απάντηση στη δική μας ανεπάρκεια ως πολίτες, βγάζοντας το μαχαίρι η μισή κοινωνία απέναντι στην άλλη μισή αποδείξαμε πόσο απάνθρωποι έχουμε γίνει.
Ελπίζω, όμως, κάπου σε κάποιο υγιές κομμάτι της κοινωνίας - δεν ξέρω αν ανήκω σε αυτό - η κρίση να φέρει και ένα κάπως πιο όμορφο αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι να ξεκαβαλήσουν το καλάμι της καταναλωτικής καταξίωσης και να ξαναέρθουν κοντά. Γιατί, τελικά, ίσως το συναισθηματικό μας χρέος που χρεωκόπησε τους θεσμούς μας πριν χρόνια και πέρασε σήμερα και στα οικονομικά μας να μας βαραίνει πολύ περισσότερο από το δημοσιονομικό.
2 σχόλια:
Τα σημερινά... γάμησε τα και με τα σημερινά. Στείλαμε την ανθρωπιά μας στο διάολο
ειμαστε πλεον ανασφαλεις,θα ξυπναμε το πρωι για τις δουλειες μας και δεν θα ξερουμε αν θα γυρισουμε. ειναι υπερβολες ολα αυτα αραγε? το δεκεμβριο 08 διαδηλωσαμε για τον αδικο θανατο ενος μικρου παιδιου, θα διαδηλωσει κανεις για το θανατο 3 αθωων πολιτων που πηγαν στις δουλειες τους (γιατι μαλλον δεν θα μπορουσαν να κανουν διαφορετικα) μια δυσκολη μερα για το κεντρο της αθηνας? μερικες σκεψεις που ειναι ανωφελες μπροστα στα γεγονοτα.
Δημοσίευση σχολίου