Best albums of 2010

Το 2010 ηταν μια χρονιά με λίγους σημαντικούς δίσκους αλλά πολλά καλά τραγούδια. Το ίδιο συνέβαινε και την δεκαετία του 50. Ο κόσμος τότε προτιμούσε τα singles των 45 στροφών σήμερα τον βολεύει να τα κατεβάζει απ το διαδύκτιο , γι αυτό και τα έσοδα οσον οφορά τις πωλήσεις της μουσικής (εκτός συναυλώνς κλπ), προέρχονται κυρίως απ τα νόμιμα single downloads. Kάποιοι υποστηριζουν οτι η χρονιά που πέρασε ηταν η xειρότερή για την μουσική, προσωπικά δεν χάνω το ενδιαφέρον μου για τα καινούργια πράγματα τα οποία πολλές φορές με οδηγούν και στα παλιότερα σαν ένα παιχνίδι που μέσα σ αυτο είναι και οι λίστες. Η επιλογή για το καλύτερο album του 10 έγινε χωρίς δεύτερη σκέψη.

1. FOALS - TOTAL LIFE FOR EVER
2. THE BLACK KEYS- BROTHERS
3. YEASAYER- ODD BLOOD
4. THESE NEW PURITANS- 'HIDDEN'
5. GROOVE ARMADA - BLACK LIGHT
6. SHARON JONES AND THE DAP KINGS-I LEARNED THE HARD WAY
7. JUNIP- FIELDS
8. WOVENHAND - THE THRESHINGFLOOR
9. FLOBOTS - SURVIVAL STORY
10. BEACH HOUSE- TEEN DREAM
11. THE NATIONAL- HIGH VIOLET
12. THE ROOTS- HOW I GOT OVER
13. BROKEN BELLS-BROKEN BELLS
14. CARIBOU- SWIM
15. LAURA VEIRS - JULY FLAME
16. BLACK MOUNTAIN - WILDERNESS HEART
17. WOLF PEOPLE-TIDINGS
18. BAND OF HORSES-INFINITE ARMS
19. ARCADE FIRE- THE SUBURBS
20. FOUR TET-THERE IS LOVE IN YOU
21. KANYE WEST- MY BEAUTIFUL DARK TWISTED FANTASY
22. JOHN GRANT - QUEEN OF DENMARK
23. SLEIGH BELLS- TREATS
24. ISOBELL CAMBELL & MARK LANEGAN - HAWK
25. ROBERT PLANT - BAND OF JOY
26. DYLAN LEBLANC - PAUPERS FIELD
27. TOM PETTY AND THE HEARTBREAKERS - MOJO
28. VAMPIRE WEEKEND- CONTRA
29. DEERHUNTER- HALCYON DIGEST
30. KINGS OF LEON - COME AROUND SUNDOWN

2011

            Εν' όψει του νέου έτους και του γεγονότος ότι αυτή είναι η χρόνια που πολύς κόσμος θα κάνει το σκατό του παξιμάδι, ίσως θα ήταν χρήσιμη μία επανέκδοση της πιο διάσημης σειράς όλων των εποχών. Οι ιδέες άπειρες και πρακτικές. 

 

Ιron and wine

Kiss Each Other Clean’ είναι ο τίτλος του επερχόμενου album των Iron & Wine το οποίο θα βγει στην αγορά στις 25 Ιανουαρίου του 2011. Σήμερα η μπάντα διαθέτει δωρεάν μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της http://www.ironandwine.com/ , το τραγούδι ‘Tree by the River’ το οποίο θα περιλαμβάνεται στο νέο album. Στις αρχές του μήνα οι Iron & Wine διέθεταν προς ακρόαση στο myspace, το πρώτο single του δίσκου ‘Walking Far From Home’.
Κορυφαίοι!!!!
http://soundcloud.com/geraldinewaters/tree-by-the-river

Επίκτητοι φόβοι

                    Εν μέρει σαν συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, νομίζω ότι το πρώτο σημαντικό συμπέρασμα της κρίσης είναι το εξής:

           Η Ελλάδα έχει κάνει άλματα προόδου από την εγκαθίδρυση της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας και μετά. Πλεόν, δεν είμαστε ένα κράτος που σε κάθε μεγάλη κρίση έφτανε στην πείνα και την καταστροφή. Οι πολίτες είναι σαφώς πιο ώριμοι, πιο νηφάλιοι και τα ανακλαστικά τους πιο αποτελεσματικά και στοχευμένα. Μόνο ακραία  στοιχεία, όπως οι άπληστοι που έτρεξαν να φυγαδεύσουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό, επιδεικνύοντας ανάλογο ένστικτο αυτοσυντήρησης όπως ο πρωτόγονος άνθρωπος που ζούσε εκτός κοινωνικών μορφωμάτων, προβάλλουν μια παλία αντιδραστική Ελλάδα.

         Δυστυχώς, ο μεγαλύτερος φόβος των πολιτών, είναι η απώλεια μίας επίπλαστης, επιφανειακής υλικής ευημερίας που μάθαμε να απολαμβάνουμε την τελευταία δεκαετία, που αποτέλεσε με ελάχιστες εξαιρέσεις και τη σταθερότερη στην ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς, μεγαλύτερος αγώνας εξακολουθεί να δίνεται για το χρήμα παρά για ανθρώπινα εργασιακά ωράρια, καλύτερη υγεία, καλύτερη παιδεία. Η συμπεριφορά αυτή, πρωτεύον στοιχείο ατομισμού, δείχνει ότι η προοπτική ενός σταθερού κράτους, που μπορεί να παρέχει τα ουσιώδη στον πολίτη του, δεν έχει εμπεδωθεί βαθιά στο σύνολο της κοινωνίας, γεγονός που εν μέρει αντικρούει την διαπίστωση της πρώτης παραγράφου.Ενθαρρυντικό είναι ότι το ρεύμα αυτό εκφράζει κυρίως τη μέση ηλικία και γενικά το συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας μας. Το αν οι επερχόμενες γενιές θα είναι ικανές να αντιστρέψουν αυτό το κλίμα μένει να αποδειχθεί.

            Η εώς τώρα αποχή στις εκλογικές διαδικασίες και η αισθητή απουσία ιδεών από τους νέους στις συζητήσεις τους δεν αποτελεί και την πιο αισιόδοξη νότα. Είναι σίγουρο, όμως, ότι η ελεύθερη σκέψη, όταν αυτή προκύψει, παράγει καλύτερα αποτελέσματα από την πατροναρισμένη σκέψη. 

Εδώ..

                   Διάβαζα την φράση του Βάγγου "Ευτυχώς που βρίσκομαι μακριά" και μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Δεν κατάλαβα ποτέ την αγωνία του κόσμου να βρίσκεται μακριά. 

                   Έβλεπα χτες την εκπομπή της ΕΡΤ για τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα. Μετανάστες δεύτερης γενιάς για το νόμο, αναμφισβήτητα Έλληνες για όσους μεγάλωσαν μαζί τους. Έλληνες πολίτες με ιθαγένεια μια μέρα μετά το ΦΕΚ του νέου νόμου, ξένοι στα μάτια όσων κυνηγούν απλοϊκές εξηγήσεις στα προβλήματα τους. Ένα παιδί, λοιπόν, περιγράφοντας τη ζωή μέσα από τα δικά του μάτια έλεγε περίπου τα εξής: "Στη χώρα από όπου ήρθα παιδί, υπάρχει πόλεμος. Στον πόλεμο δεν μπορείς να δημιουργήσεις, δεν μπορείς να φτιάξεις τίποτα, απλώς τρέχεις. Τρέχεις να φύγεις μακριά, να σωθείς, να σώσεις τη ζωή σου. Όταν ήρθα εδώ νόμιζα ότι η ζωή είναι δουλειά και μετά σπίτι και μετά πάλι δουλειά. Μετά όμως πήγα σχολείο και είδα ότι η ζωή δεν είναι αυτό. Ήμουν στο σκοτάδι και είδα το φως. Αυτό είναι για μένα το σχολείο, το φως, τώρα ξέρω."

                     Αναρωτιέμαι εμείς που πήγαμε σχολείο και μάθαμε και δόξα το Θεό και μία άλφα ποιότητα ζωής την έχουμε, από τι τρέχουμε να ξεφύγουμε; Προβλήματα πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν για να λυθούν. Γιατί να τρέχουμε, ποιόν ή τί φοβόμαστε; 

                    

live@gagarin

STEVE HARLEY & COCKNEY REBEL
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ: ΑΘΗΝΑ - GAGARIN 205

νεο βιντεο κλιπ απο m.minimal

Πολύ σωστά τα είπε ο θοδωρής στο προηγούμενο post.Ολα συμβάλλουν στη μιζέρια αυτού του τόπου ακόμα και αυτές τις μέρες που τις περιμένουμε για να ξεφύγουμε λίγο απ την καθημερινότητα.Δεν πιστεύω οτι φταίει η οικονομική κριση που το κεντρο ειναι έτσι όπως είναι. Μasters of war τους χαρακτήριζε 'ολους τους διαπλεκόμενους ο bob dylan και ηξερε τι ελεγε εδω και πενήντα χρόνια περίπου γι αυτο παραμένει αξεπέραστος.Ευτυχως που βρισκομαι μακριά.
Το νεο βιντεο κλιπ του m minιmal το ειδα σήμερα το πρωί στην τηλεοραση και μου ανεβασε την διάθεση.

Merry Christmas

“Merry crisis and a happy new fear” και του χρόνου τα καλύτερα
Την ίδια ανάρτηση είχα κανει και τα Χριστουγεννα του 2008...Ποια η διαφορα???
Φετος δεν υπαρχει ούτε το δεντρο για να καει.....

from the vault

Tο IM INTO SOMETHING GOOD ειναι μια σύνθεση των Gerry Goffin και Carole King το οποίο έκαναν επιτυχία οι Herman Hermits. Πρώτη ομως το ηχογράφησε η Εarl Jean μέλος των cookies το 1964 και κέρδισε τη θεση 38 στο US pop chart. Την περίοδο της Βρετανικής εισβολής στην Αμερική αυτό και πολλα άλλα τέτοια τραγούδια πήραν τα αγγλικά συγκροτήματα και τα αποθέωσαν.

kanye west

Το 10 που έβαλε το Pitchfork στο δίσκο του Kanye West αποτέλεσε κόλαφο για τους εγχώριους (μπορεί και απανταχού, δεν γνωρίζω) ελιτιστές της indie κοινότητας που όσο περνάει ο καιρός πείθομαι όλο και περισσότερο ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Σκεφτείτε πως έφτασαν στο σημείο να πάρουν συνέντευξη από τον Μάρκο Φράγκο στο Lifo για το συγκεκριμένο δεκάρι και να γράφουν πόσο περίεργο τους φάνηκε. Αλλού για αλλού βρίσκονται όλοι αυτοί τελικά, περιχαρακωμένοι στα στερεότυπά τους και κλεισμένοι στους πύργους τους. Νομίζουν πως αποτελούν το επίκεντρο του κόσμου της μουσικής όταν, την ίδια ώρα, ουδείς τους δίνει σημασία. Μόνοι τους τα λένε (στην Ελλάδα), μόνοι τους τα ακούνε. Ένας αστείος κόσμος που χλευάζει καλλιτέχνες όπως ο Kanye West και αποθεώνει κάτι nerds της μουσικής από τη Νέα Ζηλανδία που «ανέβασαν τρία γαμάτα τραγούδια στο Myspace και δεν ξέρετε τι χάνετε που δεν το ακούσατε ακόμα» (πριν από μία ώρα τα ανέβασαν). Ώσπου έρχονται οι άνθρωποι του Pitchfork και οι οποίοι, σε αντίθεση με τους εν Ελλάδι αναγνώστες τους, γνωρίζουν από μουσική, και χωρίς παρωπίδες γράφουν (και εξηγούν) πόσο πολύ τους άρεσε το αριστουργηματικό άλμπουμ του Kanye West (δίσκος του μήνα για όλα τα περιοδικά του κόσμου). Και τους αφήνει ξερούς τους δικούς μας. Τώρα; Τώρα τι κάνουμε; Απλά πράγματα, εύκολη η λύση: ψάχνουμε να βρούμε άλλα site και φανζίν που δεν γνωρίζει η μάνα τους και τα κάνουμε ευαγγέλια. Αμάν πια, τους βαρέθηκα. Όλοι αυτοί οι ελιτιστές και οι δήθεν είναι που κατέστρεψαν τη μουσική στην Ελλάδα. Και συνεχίζουν το ίδιο τροπάριο διάφορα blogs και free press αποθεώνοντας κάτι καλλιτέχνες των στενών ορίων του δωματίου τους (το πολύ-πολύ να φτάσουν μέχρι την τραπεζαρία). Το μόνο θετικό με όλους αυτούς (τους δικούς μας εννοώ) είναι που δεν τους δίνει κανείς σημασία. Φαίνεται άλλωστε στις συναυλίες των ονομάτων που αποθεώνουν. Ελάχιστος κόσμος πλέον τους πιστεύει.

Ηγέτες

                 Μικρότερης ή μεγαλύτερης εμβέλειας τα πολιτικά πρόσωπα που αναδεικνύουμε είναι καθρέφτης του εαυτού μας, της κοινωνίας μας. Ακόμα και η αποχή είναι καθρέφτης του εαυτού μας. Είτε αυτή κρύβει την πίστη σε κινήματα πέραν των πολιτικών συστημάτων είτε απλώς αδιαφορία, ακόμα και η μη δράση διαμορφώνει μία κατάσταση. Η κοινωνία, είναι μία δυναμική διαδικασία όπως ακριβώς και η ζωή. Δεν είναι τηλεφωνική σύνδεση που όποτε θες την διακόπτεις. Μπορείς ίσως να αλλάξεις μέρος της διαδικασίας αυτής, αλλάζοντας το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο αλληλεπιδράς, κοινώς αν την κάνεις για άλλους τόπους. Αλλά ποτέ στο σύνολο. Κάπως έτσι, μέχρι οι άνθρωποι να αρχίσουν να μην φοβούνται να κάνουν λάθος,  να μην φοβούνται να αλλάξουν την κοινωνία τους και φυσικά τους εαυτούς τους,θα δρέπουν τους καρπούς της απάθειας τους. Αυτή, ουσιαστικά, είναι η σημερινή Ευρώπη. Μια Ευρώπη που ζήλεψε την "ηλιθιότητα" των γειτόνων από την άλλη πλευρά του ωκεανού. Και έχει για ηγέτες της, ανθρώπους που γαντζώνονται από το παρελθόν και τις εξουσίες που αυτό τους παρέχει, ώστε να μην χρειαστεί να δημιουργήσουν τίποτε καινούριο. Αργά αργά, ξεζουμίζουν την κοινωνική απάθεια...

Ταξίδια

                                                

                   Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήθελαν να γυρίσουν τον κόσμο, καθένας για τους δικούς του λόγους. Λίγοι το μπορούν και πολυ πολύ λιγότεροι εν τέλει το κάνουν. Όταν λοιπόν αντικρύζουμε κάποιον άνθρωπο πολυταξιδέμενο το μυαλό μας ξεχειλίζει  από θαυμασμό και τα λόγια και οι περιγραφές αυτού του ανθρώπου πλυμμηρίζουν με εικόνες το μυαλό μας.
                 Σε κάθε ταξίδι κρύβεται η περιέργεια για το άγνωστο, ο πόθος για το ξεχωριστό. Σε κάθε νέο τόπο ελπίζουμε κρυφά  να βιώσουμε και εμείς το παραμυθικό. Και εδώ καμιά φορά κρύβεται η παγίδα. Ναι, είναι ευλογία να βλέπεις το διαφορετικό. Είναι ακόμη μεγαλύτερη όμως να το δημιουργείς. Είναι όμορφο και να δέχεσαι και να προκαλείς την αλλαγή. Είναι όμορφο να μην φοβάσαι να αλλάζεις το μέλλον. Να μην θες απλώς να βιώσεις αυτό που βρήκες αλλά να το χρησιμοποιήσεις. Να μπορείς εδώ, στον τόπο που τις μυρωδιές του αγάπησες μέρα με τη μέρα να αφήνεις το δικό σου αποτύπωμα. Και αυτό το ταξίδι μπορεί να είναι πολύ μακρύτερο από το γύρο του κόσμου.

               Είναι ωραίο να ξέρεις να αλλάζεις... και τον εαυτό σου και τον κόσμο.