Τρίτη 29 Μαΐου 2007

Καλοκαιράκι


Καλοκαιράκι έρχεται, και πιο είναι φυσικά το πιο όμορφο μέρος για να το περάσεις;
Η Ελλαδάρα μας (τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα θα μπορούμε να τη λέμε πάντα Ελλαδάρα).
Εγώ, ειδικότερα, κατάγομαι από τη γη της επαγγελίας, το Καλό Νερό. Όποιος δεν γνωρίζει τι εστί Καλό Νερό, τι να πω.. κρίμα.. κρίμα.
Όποιος όμως έχει να μου στείλει φώτο από άλλα μέρη τα οποία αξίζει να τα επισκεφθώ, ας κάνει το κόπο να στείλει καμιά φώτο στο mail, να δούμε και που θα πάμε φέτος το καλοκαιράκι.

Κυριακή 27 Μαΐου 2007

Θυελλάρα και τα μυαλά στην παραλία

Και για να μην μας το παίζουν αδικημένοι μερικοί μερικοί και για να μάθουν να σέβονται αυτή την ομαδάρα που έχει προσφέρει τα μέγιστα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ορίστε η ανακοίνωση της προεδράρας μας:

ΠΡΟΣ:
κ. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥΓΕΩΡΓΙΟ ΟΡΦΑΝΟ

Κοινοποίηση:Ένωση Επαγγελματικού ΠοδοσφαίρουΒ’ και Γ’ Εθνικής Κατηγορίας, Σούπερ Λίγκα, Ε.Ε.Α.


“Δυστυχώς μετά από δύο χρόνια ιώβειας υπομονής είμαστε αναγκασμένοι σήμερα να καταγγείλουμε στους Μεσσήνιους φιλάθλους και στον υφυπουργό Αθλητισμού κ. Γεώργιο Ορφανό, τη Σούπερ Λίγκα, την Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β’ και Γ’ Εθνικής και την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Χθες, στις 24/05/2007 η ΔΟΥ Καλαμάτας μας ενημέρωσε ότι δεν θα σφραγίσει τα εισιτήρια για την κυριακάτικη αναμέτρηση της ομάδας μας με τη Νίκη Βόλου αν δεν καταβάλουμε ΦΠΑ 45.000 ευρώ πλέον προστίμων και προσαυξήσεων.
Υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά ότι την 1/8/2005 έγιναν εργασίες σε δύο αθλητικά κέντρα συνολικού ύψους 330.000 ευρώ περίπου. Την 1/6/2006 εγκρίθηκε από την ΕΠΑΕ (νυν Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β’ και Γ’ Εθνικής) το σχετικό κονδύλι ύψους 237.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ, το οποίο ουδέποτε λάβαμε παρά τις πιστοποιήσεις της 24/5/2006 και την τιμολόγηση της 15/6/2006 με το υπάρ. 405 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών. Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν λάβαμε αυτά τα χρήματα πως ήταν δυνατό να αποδώσουμε τον ΦΠΑ ύψους 70.000 ευρώ, για τον οποίο η ΔΟΥ Καλαμάτας δεν μας σφραγίζει αυτή τη στιγμή τα εισιτήρια, ενώ απειλούμαστε με αποκλεισμό τη νέα ποδοσφαιρική περίοδο από την Ε.Ε.Α.;
Κύριε Υπουργέ, η ΠΑΕ ΚΑΛΑΜΑΤΑ εκπροσωπεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και 40 χρόνια έναν ολόκληρο νομό με πληθυσμό 200.000 κατοίκους, συν τους Μεσσήνιους που διαμένουν μόνιμα σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας αλλά και τους μετανάστες του εξωτερικού. Από το 2002 μέχρι σήμερα έχουμε καταβάλει στην εφορία το ποσό των 3.200.000 ευρώ ακολουθώντας με συνέπεια τη ρύθμισή σας πληρώνουμε 15.298 ευρώ κάθε μήνα και δυστυχώς αποτελούμε το παγκόσμιο φαινόμενο ποδοσφαιρικού συλλόγου που έχει λαμβάνειν χρήματα από τη διοργανώτρια αρχή τόσο του πρωταθλήματος της δεύτερης και τρίτης κατηγορίας (περίπου 300.000 ευρώ), όσο και της Σούπερ Λίγκα (περίπου 170.000 ευρώ), δηλ. συνολικού ύψους 500.000 ευρώ περίπου!
Για το σοβαρό αυτό θέμα έχετε ενημερωθεί προσωπικά από εμένα τον ίδιο, όσο και οι συνεργάτες σας και έλαβα κατ’ επανάληψη τη διαβεβαίωση ότι θα ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημα της ΠΑΕ ΚΑΛΑΜΑΤΑ μόλις συγκροτηθεί η Ειδική Επιτροπή. Η συγκεκριμένη Ειδική Επιτροπή της παρ. 3 του άρθρου 12 του Ν 3479/2006 (ΦΕΚ 152 Α) που συγκροτήθηκε δυνάμει της με αρ. 59267/18-12-2006 απόφαση του Υφυπουργού Διοίκησης φορέων του Δημοσίου και Ευρύτερου Δημοσίου Τομέα, αρμόδια για την διαπίστωση των χρεών της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιριών (ΕΠΑΕ), ήδη μετονομασθείσα σε Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β’ και Γ’ Κατηγορίας (Δημοσίευση στις 25/01/2007 στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ). Στην τελευταία συνάντηση που είχα μαζί σας στις 22/05/2007 με διαβεβαιώσατε ότι τα χρήματα έχουν δοθεί στην Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β’ και Γ’ Εθνικής η οποία και υποχρεούται να μας τα καταβάλει.
Όμως η Ένωση μας εμπαίζει κατ’ εξακολούθηση, αδιαφορεί προκλητικά και δεν καταβάλλει όπως είναι νομικά υποχρεωμένη τα οφειλόμενα, με αποτέλεσμα να απειλούμαστε άμεσα με οικονομική κατάρρευση (λάβετε υπόψη σας ότι στο διοικητικό προσωπικό, στο ποδοσφαιρικό τμήμα, σε τρίτους και στο Δημόσιο οφείλεται το ποσό των 500.000 ευρώ περίπου όπως είχαμε προγραμματίσει την περίοδο 01/07/2006 , 30/06/2007) γι’ αυτό προτιθέμεθα άμεσα να κινηθούμε νομικά εναντίον της Ένωσης Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β’ και Γ’ Κατηγορίας.
Ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά για ΠΑΕ που δεν έχουν καταθέσει ακόμα ισολογισμούς προηγούμενων χρήσεων, για ομάδες που έχουν τελεσίδικες οφειλές προς ποδοσφαιριστές και για κατάπτωση εγγυητικών επιστολών, όμως οι προβλεπόμενες βάσει νόμου συνέπειες που προκύπτουν, στην πράξη δεν εκτελούνται ποτέ! Πέραν αυτών υπάρχει απόφαση της 19/7/2006 για μεταφορά των χρεών πολλών ΠΑΕ προς την ΕΠΑΕ ύψους 1.825.000 ευρώ, ποσό που μέχρι σήμερα δεν έχει εισπραχθεί ούτε στο ελάχιστο από την Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β’ και Γ’ Εθνικής.
Κύριε Υπουργέ, η δική μας υπομονή, όπως και των φιλάθλων που ακολουθούν πιστά την ομάδα μας από την ίδρυσή της, έχει φθάσει στα όριά της. Επιτέλους το επαγγελματικό ποδόσφαιρο θα πρέπει να πάψει να ζει σε βάρος όλων εκείνων που φροντίζουν να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Οι αιμοδότες δεν έχουν πια άλλο αίμα, το ρούφηξαν όλο “οι γνωστοί άγνωστοι βρικόλακες” που λυμαίνονται το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Βάλτε το μαχαίρι στο κόκαλο πριν επέλθει η οριστική κατάρρευση όλου αυτού του οικοδομήματος που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Δώστε επιτέλους τέλος στις συνθήκες ανισότητας που επικρατούν αυτή τη στιγμή, ώστε οι υγιείς οικονομικά και συνεπείς στις υποχρεώσεις τους ΠΑΕ να προχωρήσουν γιατί ο ελληνικός αθλητισμός τις έχει ανάγκη.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τουλάχιστον εσείς δεν θα επιδείξετε την ίδια αδιάφορη στάση με όλους τους άλλους και θα ενδιαφερθείτε για τα δίκαια αιτήματα που διατυπώνουμε, συμμετέχοντας στην αγωνία μας όχι μόνο για το δικό μας μέλλον, αλλά για του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα. Η χώρα μας, άλλωστε, έχει αποδείξει με πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που φιλοξένησε με τεράστια επιτυχία την περασμένη Τετάρτη, ότι όταν υπάρχει θέληση μπορεί να πετύχει ακόμα και θαύματα.
Αναμένουμε την άμεση παρέμβασή σας και την πρωτοβουλία σας. Κύριε Υπουργέ πρέπει να γνωρίζετε ότι οι Μεσσήνιοι έχουν μνήμη”.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ Δ/ΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

Παρασκευή 25 Μαΐου 2007

Ζούμε την εποχή της συναισθηματικής χούντας...?

Το μεσημεράκι είχα μια συζήτηση με τον συνοδοιπόρο στους προβληματισμούς και φίλο Νασόπουλο και το κοινό μας συμπέρασμά συνοψίζεται στο εξής απλό και λιτό απόφθεγμα: διανύουμε μια περίοδο συναισθηματικής χούντας! Ναι, είναι πολύ καμμένο αλλά διαβάστε παρακάτω πως καταλήξαμε εδώ... Είμαστε νέοι, ωραίοι και κατά γενική ομολογία κυκλοφορήσιμοι και γι' αυτό κυκλοφορούμε και γουστάρουμε. Βρισκόμαστε συχνά σε πολυσύχναστα μέρη, καφετέριες, κλαμπς, μπουζούκια, πάρτυ, αεροδρόμια (...) και γνωρίζουμε καινούργιους ανθρώπους. Η πλειοψηφία αυτών μας είναι αδιάφοροι, υπάρχουν όμως κάποιοι λίγοι που θα τραβήξουν το ενδιαφέρον μας και εμείς το δικό τους. 'Οταν ξεπεράσουμε προβλήματα τύπου:
1) είναι δεσμευμένος/η ο/η άλλος/η, είτε γιατί απλώς δεν είναι είτε γιατί δεν μας αφορά
2) πώς θα την πλησιάσω ή πως θα τον κάνω να έρθει να μου μιλήσει
3)κλπ
και φτάσουμε στην πολυπόθητη ανταλλαγή τηλεφώνων και στο πρώτο ραντεβού, ξεκινάει ένα νέο λούκι και για τους δυο: Τι επιτρέπεται να του/της πω και τι κυκλοφορεί με το σηματάκι της ακαταλληλότητας? Στην περίπτωση των αρσενικών, είναι πράγματι γολγοθάς η επιλογή των λέξεων - πως θα της δείξεις οτι γουστάρεις χωρίς να νομίζει οτι την θέλεις για ένα βράδυ και σε παρεξηγήσει? Πού τελειώνει η διακριτικότητα και που αρχίζει η μαλακία? Τι λέξεις θα χρησιμοποιήσεις για να πιάσει το νόημα? Πώς πλασάρεις τις διαθέσεις σου χωρίς να γίνεις βούτυρο ή μπίχτης? Πώς την απογειώνεις και πώς την προσγειώνεις?
Στην περίπτωσή μας κορίτσια, τα πράγματα δεν είναι ευκολότερα. Πώς θα του δείξεις την διαθεσιμότητα σου χωρίς να σε χαρακτηρίσει, στην καλύτερη περίπτωση, εύκολη? Πόσο καιρό θα τον τρέχεις και θα το παίζεις αδιάφορη? Πώς θα οριοθετήσεις την κατάσταση χωρίς να χρειαστεί να του κάνεις το μυαλό ταραμά και τα νεύρα κρόσια? Μέχρι πότε το παίζεις κουλ και πότε ξεκινάς την γκρίνια? Δεν χρειάζεται να αναφέρω άλλα νομίζω... Που καταλήγουμε λοιπόν? Στην συναισθηματική χούντα που λέγαμε...
Δεν θα ήταν ομορφότερη η ζωή μας αν εμείς οι straight είχαμε πιο straight συμπεριφορά? Την βλέπεις και την θέλεις αγόρι μου? Σε κάνει να χαμογελάς σαν βλάκας? Πιάστην από το μαλλί (που λέει ο λόγος) και εξηγήσου σωστά: κούκλα μου θες? Αν ναι, έχει καλώς, πορεύεστε παρέα και όσο πάει. Αν όχι, μαζεύεις το θάρρος σου και τον πληγωμένο σου εγωισμό και πας για άλλες πορτοκαλιές...
Και εσείς ρε κορίτσια έλεος! Καλά και άγια τα παιχνίδια και οι τσαχπινιές αλλά υπάρχουν και όρια. Πόσο καιρό θα τον ταλαιπωρείς τον δύστυχο? Αν ψιλολίωνεις πες το ναι, μην το σκας το παλικάρι και είναι πλέον όλες οι ηλικιές κρίσιμες για καρδιακά επεισόδια... Αν πέρασε και δεν ακούμπησε στείλτον ευγενικά και θα το καταπιεί αυτός, ξέρει τον τρόπο! Μίλα του ευθέως, ούτως ή άλλως οι αντρικοί εγκέφαλοι είναι φτιαγμένοι για μονόδρομες σκέψεις - μόνο άσπρο και μαύρο υπάρχει συνήθως, ολυμπιακός ή παναθηναικός. Ας περιορίσουμε τις υπεραναλύσεις στο κομμωτήριο...
Το να μην φοβόμαστε να εκφραστούμε βελτιώνει εμάς τους ίδιους. Δεν υπάρχει ομορφότερο συναίσθημα από τον αυτοσεβασμό. Και αυτοσεβασμό νιώθεις όταν ξέρεις οτι είσαι ειλικρινής απέναντι στον άλλο, όταν δεν του κρύβεις σκέψεις, επιθυμίες και συναισθήματα! Όταν το βλέμμα σου είναι καθαρό... Αν δεν το εκτιμάει, δικό του το πρόβλημα...
Τροφή για σκέψη? Περιμένω σχόλια...

Δευτέρα 21 Μαΐου 2007


Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσο λεπτή είναι η γραμμή του ποιοι είμαστε και του ποιοι παρουσιάζουμε ότι είμαστε. Σίγουρα όλοι θα τρέξουν να πουν ότι υγιές είναι να είσαι πάντα ο εαυτός σου και δεν πρέπει ποτέ να προσποιείσαι κάτι που δεν είσαι κλπ κλπ.

Αλλά το δίλλημμα μου δεν είναι αυτό. Άσχετα με το τι παρουσιάζουμε, εν τέλει το ποιοι είμαστε βγαίνει στη επιφάνεια και κανείς δεν μπορεί να κρυφτέι από το πραγματικό εγώ του. Αυτό που με προβληματίζει είναι το πως αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη στις διαπροσωπικές σχέσεις. Για παράδειγμα, καταλαβαίνω το γιατί κάποιος εξομολογείται κάποια πράγματα ευκολότερα σε έναν παντελώς άγνωστο αφού δεν υπάρχει το άγχος να κυκλοφορήσουν αυτά στο κοινωνικό περίγυρο του. Τι είναι αυτό όμως που ρίχνει τις αναστολές ενός ανθρώπου και τον βοηθάει να εμπιστευτεί περισσότερο κάποια άτομα από κάποια άλλα;

Γενικά έχω την εντύπωση ότι οι άνθρωποι τους οποίους έχεις μεταβιβάσει σε ένα διαφορετικό στάδιο από απλώς γνωστούς, σου δημιουργούν ακόμη και με την παρουσία τους το αίσθημα της οικειότητας και της ηρεμίας. Πολλές φορές, μάλιστα, υπάρχει ακόμη και μία οικεία μυρωδιά στον αέρα που σηματοδοτεί ότι το άτομο απέναντι μας δεν αποτελεί ξένο προς εμάς.

Αλλά πέρα από όλες τις παραπάνω μαλακίες (που, βέβαια, μάλλον αλήθεια είναι) έχω την εντύπωση ότι φίλος είναι αυτός που στα δύσκολα είναι εκεί χωρίς να ζητάει αντάλλαγμα, αυτός/ή που θα αποδεχθεί τα λάθη σου χωρίς να κριτικάρει τον χαρακτήρα σου παρά μόνο την πράξη σου. Τελικά φίλος σου είναι αυτός που σε είδε να πετάς ψηλά και μετά σε είδε να τσακίζεις τα μούτρα σου πέφτωντας από το πιο ψηλό σημείο. Αυτός που έχει την υπομονή να σε περιμένει καθώς εσύ αναμοχλέυεις τις ίδιες καταστάσεις.

Και τελικά φίλος είναι αυτός που σου είπε καλημέρα για να σου θυμήσει ότι την μεγαλύτερη σου μπόρα την αφήσατε παρέα πίσω σας.

Παρασκευή 11 Μαΐου 2007

Re: Από την θεωρία στην πράξη (ή πως ένα κόμμα κρατάει την εξουσία)

Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που ο Ιάπωνας Kano παρουσίαζε ένα πρωτοποριακό, για την εποχή του, υπόδειγμα «ικανοποίησης του πελάτη-καταναλωτή» (Kano model of customer’s/consumer’s satisfaction). Και είναι τόσο σημαντική η συμβολή του, γιατί άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε κάθε σχέση που μπορεί να αναπαρασταθεί με το σχήμα προμηθευτή-πελάτη, μεταξύ των οποίων και τη σχέση υποψηφίου-ψηφοφόρου.

Το υπόδειγμα που ανέπτυξε ο Kano ταξινομεί τα χαρακτηριστικά των «προϊόντων» σε τρεις κατηγορίες στη βάση του πως γίνονται αντιληπτά από τους καταναλωτές και την επίδρασή στην ικανοποίησή τους:
Ø Threshold (βασικές ανάγκες). Θεωρούνται δεδομένες για τον ψηφοφόρο (είναι «must») και η μη ικανοποίησή τους προκαλεί εξαιρετικά μεγάλη δυσαρέσκεια.
Ø Performance (αναμενόμενες ανάγκες). Η ικανοποίηση τους είναι κάτι που το γνωρίζει ο ψηφοφόρος και το επιδιώκει αλλά δεν θεωρεί πάντοτε απολύτως αναγκαίες.
Ø Excitement (μη αναμενόμενες-εξαιρετικές). Είναι μη-αναμενόμενες και καλύπτουν πραγματικές ανάγκες που ο ψηφοφόρος συχνά δεν έχει συνειδητοποιήσει την μεγάλη αξία τους. Η ικανοποίησή τους προκαλεί ενθουσιασμό.


Η κατηγοριοποίηση αυτή είναι χρήσιμη στον πολιτικό σχεδιασμό και την λήψη αποφάσεων, γιατί αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι οι αφοσιωμένοι πελάτες-ψηφοφόροι και όχι οι απλά ικανοποιημένοι. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι οι απαιτήσεις των ψηφοφόρων αλλάζουν με τον χρόνο. Κάτι το οποίο παλιότερα θεωρούταν εξαιρετικό και μη-αναμενόμενο , σήμερα θεωρείται βασικό. Βεβαίως, ο βαθμός ικανοποίησης του ψηφοφόρου εξαρτάται από τον βαθμό συσχέτισης μεταξύ των προσδοκιών του ψηφοφόρου και της εμπειρίας του, καθώς επίσης και από την εικόνα του κόμματος.

Όταν λοιπόν ο κύριος Σημίτης μιλούσε για «γεωμετρικά αυξανόμενες απαιτήσεις» θα έπρεπε να φέρνουμε στο μυαλό μας την «γεωμετρικά αυξανόμενη δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων από την σωρευτική αδυναμία ικανοποίησης βασικών τους αναγκών». Τελικά, ακόμα κι αν η σημερινή κυβέρνηση είναι "λίγη" , χωρίς να δίνει προσανατολισμό στη χώρα, χωρίς να δημιουργεί της προυποθέσεις για τη χώρα μας να αποτελέσει κέντρο πολιτισμού και παράγοντα σταθερότητας στα Βαλκάνια και τον ευρύτερο χώρο, όλα αυτά δεν αρκούν για να ρίξουν μια κυβέρνηση. Όλα τα παραπάνω δεν είναι, και ποτέ δεν ήταν, στα κριτήρια του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου. Πέρα από τις τεχνικές αναλύσεις, όμως , για το πώς και το γιατί, φαίνεται πως οι ‘Έλληνες σε κάθε εκλογική μάχη αναδεικνύουν ως νικητή αυτόν που τους αξίζει, εγκλωβισμένοι στις αποφάσεις που το πολιτικό σύστημα τους οδηγεί και η παιδεία τους τους επιτρέπει…

Βορράς-Νότος


Όλοι έχουμε πετύχει σκηνές απείρου κάλους σε δημόσιους χώρους. Από τον οδηγό του λεωφορείου που ρωτάει τον οδηγό του διπλανού τρόλευ "Ξέρεις από βέσπα", τον Γιώργο που καλεί στους Ολυμπιακούς τον αδερφό του μέσω του C4I και του λέει "Σφυρί καλέι δρεπάνι", μέχρι τον γέρο που τον ρωτάει ο τουρίστας που είναι η μπούκα και απαντάει "Στου Βενέλου τα φασόλια δεξιά" και τον Άπο να σου λέει μεγαλοπρέπεστατα "Ο ΑΦΑΛΟΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΟΥ"

Σίγουρα όλοι έχετε μείνει μαλάκες με ατάκες που έχετε ακούσει. Οπότε ρίξτε καμιά ιδέα γιατί καλοκαίρι έρχεται. Ακόμη και να μην είναι χρήσιμες να σκάσει λίγο το χειλάκι μας.

Τρίτη 8 Μαΐου 2007

Πολίτες και τελικά άνθρωποι

'Αρθρο 1:
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

'Αρθρο 2:
1. O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας

'Αρθρο 4 - (Ισότητα των Ελλήνων)
7. Tίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες.


'Αρθρο 5 - (Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία)
1. Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Eξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο. Aπαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.
3. H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Kανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
**4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.
**5. Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων

Σταματάω εδώ την παράθεση άρθρων από το σύνταγμα γιατί κάτι τέτοιο δεν αποτελεί σκοπό μου. Σκοπός μου είναι να υπενθυμίσω ότι όλα αυτά τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτά αποκτήθηκαν με κόπο και με αίμα. Ναι μεν, δεν είναι υποχρεωμένοι οι πολίτες να βρίσκονται διαρκώς σε μία ενεργή δράση αλλά τα δικαιωμάτα που μένουν αχρησιμοποίητα παύουν να είναι δικαιώματα. Με τον καιρό η σημασία τους ξεθωριάζει και παγιδευόμαστε μέσα στην ίδια μας την απραξία. Κάθε φορά που δεν διεκδικούμε οι ίδιοι την αξιοπρέπεια μας από το έννομο δικαίωμα που έχουμε ως πολίτες τόσο περισσότερο αποθρασσύνονται αυτοί που νομίζουν ότι η πολιτεία αποτελεί τσιφλίκι τους και η αντιπροσώπευση τίτλο ευγενείας. Γι' αυτό την επόμενη φορά που κάποιος θα αποκαλέσει κάποιον βαμμένο πολιτικά ή κοματόσκυλο, καλό θα είναι να πάρουμε μια κριτική στάση και να ερευνήσουμε τα αίτια που κάποιος προωθεί την απολιτικοποίηση και την απάθεια.

Γιατί κριτική με παχυλά αποταμιευτικά βιβλιάρια και τις πλάτες του μπαμπά μας όλοι μπορούμε να κάνουμε. Το θέμα είναι ποιος έχει τα άντερα να αποφασίζει αυτός για τη δική του γνώμη και τελικά να χαράξει ο ίδιος το μονοπάτι της ζωής του με τα δικά του λάθη.

Κυριακή 6 Μαΐου 2007

Τετάρτη 2 Μαΐου 2007

Ήρωες ή αντι-ήρωες




Για πολλά χρόνια δεν μπορούσα να καταλάβω όλα αυτά τα χαζά κουίζ στα περιοδικά που έκαναν την ερώτηση με ποιον ήρωα ταυτίζεστε. Μέχρι που εμφανίστηκε στην μεγάλη οθόνη αυτός ο υπέροχος τύπος, ο άνθρωπος αυτός που μου θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Στάθη Ψάλτη και Κώστα Χατζηχρήστο. Σε αυτόν, λοιπόν, τον αντι-ήρωα μπορώ να πω ότι βρήκα μια πιθανή εκδοχή του alter-ego μου. Όπως λένε και στο fight club δεν ξέρω κατά πόσο αυτό με τιμάει, αλλά αυτή την καρικατούρα της καθημερινότητας εγώ την εκτιμώ αφάνταστα. Όποιος/α ,λοιπόν, έχει τον δικό του ήρωα ή αντι-ήρωα με τον οποίο να βρίσκει κάποια κοινά, ας το μοιραστεί μαζί μας.


Δεκτοί και μη ανθρώπινοι ήρωες (Ξέρω 'γω; Μπορεί κάποιος να την έχει δει πολυεργαλείο και να ταυτίζεται με το βαλιτσάκι του Sport-Billy)