Είναι πραγματικά περίεργο το πως οι πολλοί αντιμετωπίζουν αυτές τις εκλογές. Για δεύτερη φορά η Ελλάδα "σύρεται"-κατά το νεοδημοκρατικό μοιρολόι- σε εκλογές με πρόσχημα την οικονομία. Φυσικά ουδείς συζητάει ή ξέρει να κάνει ή θέλει να κάνει σοβαρή συζήτηση για την οικονομία. Και αυτό ακριβώς αποδεικνύει τις εγγενείς αδυναμίες του κοινωνικού μας συνόλου.
Για εμένα το νόημα αυτών των εκλογών είναι άλλο. Το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα είναι πιο κοντά σε αυτό που διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές. Προσωπικά στην επερχόμενη για τη καθεστηκυία νεοφιλελεύθερη-νεοσυντηρητική κουμπαροοικογένεια κρίση διαβλέπω την αγανάκτηση απέναντι σε ένα σύστημα που πέτυχε το ανέφικτο. Η αγριότητα του χρήματος, της απάτης και της σαπίλας που εξαγριώνει καθημερινά τους νέους δεν έχει πολιτικό χρώμα. Δεν στραγγάλισε ο Καραμανλής με τα ίδια του τα χέρια τα όνειρα κάθε νέου για πρόοδο. Προσυπέγραψε όμως με την στήριξη των παρατρεχάμενων τη πολιτιστική παρακμή που εξάλειψε το 2004. Δεν γνωμοδώτησε στη νεκροψία του αναπτυξιακού οράματος του Σημίτη, άφησε όμως κάθε λογής άσχετους να αποκόψουν κάθε δρόμο προς αυτό. Και φυσικά, επηρεάστηκε όσο κανένας άλλος από ένα επικοινωνιακό επιτελείο που διεκδικεί πρωτεία αριβισμού. Και αν το να καταστρέφεις κάθε πνοή ανάπτυξης δεν είναι ο πάτος,τουτέστιν το ανέφικτο, φοβάμαι για το πόσο παρακάτω θες να με πας.
Εν τέλει σε αυτές τις εκλογές διακυβεύεται η επιλογή μεταξύ πολυσσυλεκτικά και μπροστά και του οικογενειακά και πίσω στην εποχή των κοτζαμπάσηδων. Είναι αυτές οι παθογένειες που μας τυρανούν τόσα χρόνια που το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να ξεπεράσει. Και αντίστοιχα οι Έλληνες ψηφίζουν για να αλλάξουν οι ίδιοι. Για να δεχθούν ότι αν δεν θέλουν να ξαναζήσουν αυτή την πενταετή decadance κοινωνίας και κρατικών θεσμών θα πρέπει να σταθούν ανοικτόμυαλοι. Η αυτοδυναμία, αν αυτή επιτευχθεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, θα πρέπει να στηριχθεί από όλο το κέντρο στο όνομα μιας άλλης αντίληψης απέναντι στη διακυβέρνηση. Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό και εδώ μιλάμε για τη γυναίκα του Καίσαρα. Διοτί πολύ απλά το τραίνο που διατρέχει την ταπεινά πανέμορφη υδρόγειο μας έχει μπει στην εποχή της υπεραγωγιμότητας. Και με όχημα πολιτικούς χώρους επιπέδου Ρηγίλλης δεν προλαβαίνεις ούτε να δεις το τελευταίο βαγόνι.
Για εμένα το νόημα αυτών των εκλογών είναι άλλο. Το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα είναι πιο κοντά σε αυτό που διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές. Προσωπικά στην επερχόμενη για τη καθεστηκυία νεοφιλελεύθερη-νεοσυντηρητική κουμπαροοικογένεια κρίση διαβλέπω την αγανάκτηση απέναντι σε ένα σύστημα που πέτυχε το ανέφικτο. Η αγριότητα του χρήματος, της απάτης και της σαπίλας που εξαγριώνει καθημερινά τους νέους δεν έχει πολιτικό χρώμα. Δεν στραγγάλισε ο Καραμανλής με τα ίδια του τα χέρια τα όνειρα κάθε νέου για πρόοδο. Προσυπέγραψε όμως με την στήριξη των παρατρεχάμενων τη πολιτιστική παρακμή που εξάλειψε το 2004. Δεν γνωμοδώτησε στη νεκροψία του αναπτυξιακού οράματος του Σημίτη, άφησε όμως κάθε λογής άσχετους να αποκόψουν κάθε δρόμο προς αυτό. Και φυσικά, επηρεάστηκε όσο κανένας άλλος από ένα επικοινωνιακό επιτελείο που διεκδικεί πρωτεία αριβισμού. Και αν το να καταστρέφεις κάθε πνοή ανάπτυξης δεν είναι ο πάτος,τουτέστιν το ανέφικτο, φοβάμαι για το πόσο παρακάτω θες να με πας.
Εν τέλει σε αυτές τις εκλογές διακυβεύεται η επιλογή μεταξύ πολυσσυλεκτικά και μπροστά και του οικογενειακά και πίσω στην εποχή των κοτζαμπάσηδων. Είναι αυτές οι παθογένειες που μας τυρανούν τόσα χρόνια που το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να ξεπεράσει. Και αντίστοιχα οι Έλληνες ψηφίζουν για να αλλάξουν οι ίδιοι. Για να δεχθούν ότι αν δεν θέλουν να ξαναζήσουν αυτή την πενταετή decadance κοινωνίας και κρατικών θεσμών θα πρέπει να σταθούν ανοικτόμυαλοι. Η αυτοδυναμία, αν αυτή επιτευχθεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, θα πρέπει να στηριχθεί από όλο το κέντρο στο όνομα μιας άλλης αντίληψης απέναντι στη διακυβέρνηση. Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό και εδώ μιλάμε για τη γυναίκα του Καίσαρα. Διοτί πολύ απλά το τραίνο που διατρέχει την ταπεινά πανέμορφη υδρόγειο μας έχει μπει στην εποχή της υπεραγωγιμότητας. Και με όχημα πολιτικούς χώρους επιπέδου Ρηγίλλης δεν προλαβαίνεις ούτε να δεις το τελευταίο βαγόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου