1.Τελικά είμαι τόσο αμόρφωτος όσο φοβόμουν. Χρειάστηκε να διαβάσω το σχετικό post (περί ψυχής...)τουλάχιστον 3 φορές για να κατορθώσω να βγάλω ένα απλό νόημα...Σε όποιον άλλον παρουσιάστηκε το ίδιο πρόβλημα τον παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου...πραγματικά θα μου κάνει καλό...(μπορώ κάπου εδώ να κολλήσω και το ''no man is an island'';)
2.Αφού με προσπάθεια κατάφερα να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής, έκανα μια δεύτερη σκέψη η οποία με βύθισε ακόμη περισσότερο στο σκοταδισμό του εγκεφάλου μου.Καταραμένε(σκέφτηκα) θα μπορούσες να γράψεις ποτέ κάτι αντίστοιχο και εσύ;Μήπως τα ενδιαφέροντα σου περιορίζονται στο τι θα κάνει ο ΠΑΟΚ με τον Άρη την Κυριακή;..Έχω παρατηρήσει ότι ο μικροσκοπικός μου εγκέφαλος κάνει συνεχώς άλματα σκέψεων και όλες καταλήγουν στην πιο απλοποιημένη τους μορφή....Θα παρει ποτέ ο ΠΑΟΚ πρωτάθλημα;
3.Ξεπερνώντας και αυτόν τον σκόπελο αυτογνωσίας, προβληματίστηκα σε βάθος με το κείμενο του Κώστα.
Αλήθεια πόση ώρα τη μέρα αφιερώνουμε στην αποκρυπτογράφηση του ''εγω'' μας;(...πως τα λέω ε;)
Πόσες φορές κρίνουμε κάποιον χωρίς να κρίνουμε τον εαυτό μας πρώτα, και πόσο άδικοι γινόμαστε με τους γύρω μας όταν καταδικάζουμε και σχολιάζουμε αποφάσεις τους μη λαμβάνοντας ποτέ υπόψη τα βιώματα τους?
Όπως πολύ σωστά λέει και ο Κώστας "....οι αναμνήσεις δεν αφήνονται εξ' ολοκλήρου πίσω. Σχηματίζουν ως ένα βαθμό το σήμερα..."
Άκόμη και στον σοβαρό μου συνειρμό αντιγράφω κάτι έτοιμο!!!Πόσο ντουγάνι μπορεί να είμαι;
4.Προβληματίστηκα επίσης με το γεγονός ότι ενώ κάποιοι άλλοι στην ηλικία μου έχουν προβληματισμούς που σχετίζονται με την ψυχή...εγώ την ίδια ώρα προβληματιζόμουν που το χθεσινό βράδυ έφαγα 2,5 πιτόγυρα ενώ το μεσημέρι είχα ήδη φάει μισό κιλό πανσέτες και δεν μπορούσα να κοιμηθώ!...Είμαι τόσο κενός σαν άνθρωπός που μόνο περι σώματος ενδιαφέρομαι και αυτό με την κακή του πλευρά...Την πλευρά της χοληστερίνης!
5. Ο τελευταίος προβληματισμός μου ήρθε γράφοντας αυτό το κείμενο...Το γεγονός ότι έχω μια τάση να γελοιοποιώ το ο,τιδήποτε συμβαίνει ή γράφεται γύρω μου μήπως αποτελεί άμυνα του μυαλού μου λόγω αδυναμίας κατανόησης τους;
...Ίσως ναι...Ίσως όχι...
Το κακό όμως είναι ότι...ίσως ναι...
Υ.Γ1 Κατανοώ ότι το κείμενο μου δεν κολλάει στο μοτίβο του blog. Είναι συνοθύλευμα προσωπικών προβληματισμών που το πιο πιθανό να μην ενδιαφέρουν κανέναν σας.Ίσως όμως και να αποτελούν και δικές σας σκέψεις... Τώρα ξέρεται ότι δεν είστε οι μόνοι που αισθάνεστε ''άβολα'' διαβάζοντας post του Κώστα!!!
Υ.Γ2. Άιντε μωρή αρρώστια...
Υ.Γ3 Φιλάκια!!!!!!!!!!
2.Αφού με προσπάθεια κατάφερα να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής, έκανα μια δεύτερη σκέψη η οποία με βύθισε ακόμη περισσότερο στο σκοταδισμό του εγκεφάλου μου.Καταραμένε(σκέφτηκα) θα μπορούσες να γράψεις ποτέ κάτι αντίστοιχο και εσύ;Μήπως τα ενδιαφέροντα σου περιορίζονται στο τι θα κάνει ο ΠΑΟΚ με τον Άρη την Κυριακή;..Έχω παρατηρήσει ότι ο μικροσκοπικός μου εγκέφαλος κάνει συνεχώς άλματα σκέψεων και όλες καταλήγουν στην πιο απλοποιημένη τους μορφή....Θα παρει ποτέ ο ΠΑΟΚ πρωτάθλημα;
3.Ξεπερνώντας και αυτόν τον σκόπελο αυτογνωσίας, προβληματίστηκα σε βάθος με το κείμενο του Κώστα.
Αλήθεια πόση ώρα τη μέρα αφιερώνουμε στην αποκρυπτογράφηση του ''εγω'' μας;(...πως τα λέω ε;)
Πόσες φορές κρίνουμε κάποιον χωρίς να κρίνουμε τον εαυτό μας πρώτα, και πόσο άδικοι γινόμαστε με τους γύρω μας όταν καταδικάζουμε και σχολιάζουμε αποφάσεις τους μη λαμβάνοντας ποτέ υπόψη τα βιώματα τους?
Όπως πολύ σωστά λέει και ο Κώστας "....οι αναμνήσεις δεν αφήνονται εξ' ολοκλήρου πίσω. Σχηματίζουν ως ένα βαθμό το σήμερα..."
Άκόμη και στον σοβαρό μου συνειρμό αντιγράφω κάτι έτοιμο!!!Πόσο ντουγάνι μπορεί να είμαι;
4.Προβληματίστηκα επίσης με το γεγονός ότι ενώ κάποιοι άλλοι στην ηλικία μου έχουν προβληματισμούς που σχετίζονται με την ψυχή...εγώ την ίδια ώρα προβληματιζόμουν που το χθεσινό βράδυ έφαγα 2,5 πιτόγυρα ενώ το μεσημέρι είχα ήδη φάει μισό κιλό πανσέτες και δεν μπορούσα να κοιμηθώ!...Είμαι τόσο κενός σαν άνθρωπός που μόνο περι σώματος ενδιαφέρομαι και αυτό με την κακή του πλευρά...Την πλευρά της χοληστερίνης!
5. Ο τελευταίος προβληματισμός μου ήρθε γράφοντας αυτό το κείμενο...Το γεγονός ότι έχω μια τάση να γελοιοποιώ το ο,τιδήποτε συμβαίνει ή γράφεται γύρω μου μήπως αποτελεί άμυνα του μυαλού μου λόγω αδυναμίας κατανόησης τους;
...Ίσως ναι...Ίσως όχι...
Το κακό όμως είναι ότι...ίσως ναι...
Υ.Γ1 Κατανοώ ότι το κείμενο μου δεν κολλάει στο μοτίβο του blog. Είναι συνοθύλευμα προσωπικών προβληματισμών που το πιο πιθανό να μην ενδιαφέρουν κανέναν σας.Ίσως όμως και να αποτελούν και δικές σας σκέψεις... Τώρα ξέρεται ότι δεν είστε οι μόνοι που αισθάνεστε ''άβολα'' διαβάζοντας post του Κώστα!!!
Υ.Γ2. Άιντε μωρή αρρώστια...
Υ.Γ3 Φιλάκια!!!!!!!!!!
3 σχόλια:
Στην ζωή υπάρχει αυτή η ανάγκη για ισορροπία. Όταν γράφω για τη ψυχή, μπορώ να το κάνω γιατί κάποτε απλόχερα μου πρόσφερες εσύ τις σκέψεις σου σε θέματα από εμπιστοσύνη μέχρι το τι είναι ο Πάοκ.
Υ.Γ1: Πάνω δεξιά στο blog, χρόνια πριν εξηγούσα στον εαυτό μου πόσο καλά ταιριάζει το post σου σε αυτό το blog..
Υ.Γ2: Δεν απαντούσα το τηλέφωνο γιατί κλάδευα το κήπο της πολυκατοικίας
Τα ποστς του κώστα είναι πολύ μπροστά. Είναι τσάλεντζινγκ.
Στην πρώτη ανάγνωση είσαι πεπεισμένος ότι θα πιάσεις το γενικό νόημα.
Στην δεύτερη, αρχίζεις να αισθάνεσαι λίγο άσχημα, αλλά διαβάζεις αργά αργά, διατηρώντας μέσα σου ακέραιες τις ελπίδες.
Στην τρίτη, είσαι πια τόταλλυ γεμάτος από ενοχές των οποίων τα αποτελέσματα μας κοινοποίησε προς τιμήν του ο καταραμένος.
kataramene se stirizoume stis prospathies sou na katalaveis to mikro nasopoulo.sinenise etsi.kapoia mera tha katafereis kai si na perofteis sta xnaria tou mikrou theou nasok.
Δημοσίευση σχολίου