Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

In the end it all goes politics...

        Πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο, κατά τη διάρκεια συζητήσεων για την κρίση, έχω διαφωνήσει στο ότι τα πάντα εξαρτώνται από την οικονομία και τις αγορές. Η κρίση, για εμένα, είναι μία συστημική κρίση ενός ανθρώπινου δημιουργήματος, της αγοράς, και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όταν το σύστημα δεν διορθώνει επειδή η κρίση βρίσκεται στη βάση του πως στήθηκε, τότε είναι η ώρα να παρέμβει η πολιτική. Γιατί το σύστημα με πολιτικές αποφάσεις έγινε σύστημα και λόγω πολιτικών αποφάσεων δεν μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο. Επειδή, λοιπόν, η διατήρηση του status quo είναι η πιο αντιδραστική και συντηρητική άποψη, θα έπρεπε προ πολλού όλοι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς και δεκτικούς στην αλλαγή να αναγνωρίζουν πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για δομικές αλλαγές. Και δεν αναφέρομαι στους αριστερούς του χαβαλέ αλλά στην "μεσαία τάξη" - ευκατάστατους δημοσίους υπαλλήλους, επιχειρηματίες, γιατρούς, τραπεζικούς, κεφαλαιούχους, πραγματικούς επενδυτές - που έχουν κάθε κίνητρο να δουν τα γύρω τους να βελτιώνονται.
        Την καλύτερη απάντηση του γιατί ουσιαστικά μιλάμε για πολιτική και όχι για αγορές την δίνει ο Ρούσσος Βρανάς στη στήλη ΔΡΟΜΟΙ. Όλα τα λεφτά η κατακλείδα του άρθρου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: