Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Αναλύσεις τρέχα γύρευε...

             Διάβασα σήμερα ένα άρθρο του Daniel Gros. Στο άρθρο αυτό, αφού ο οικονομολόγος ολοκληρώνει μία ωραιότατη ανάλυση της διαφοράς μεταξύ οικονομικής χαλάρωσης στην Αμερική από την FED και πιστωτικής χαλάρωσης στην Ευρώπη από την ΕΚΤ, συμπεραίνει ότι η ΕΚΤ αντιμετωπίζει έναν κάποιο πιστωτικό κίνδυνο γιατί οι τράπεζες με αυτά τα λεφτά δανείζουν τις χώρες του Νότου.  Ας τα πάρουμε βήμα βήμα όμως:
1. Η κρίση χτυπάει τις Ευρωπαϊκές τράπεζες. Αυτομάτως σταματάνε να δανείζουν η μία την άλλη γιατί κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται κανέναν.
2. Αφού κανείς δεν δανείζει κανέναν, πόσο μάλλον, δεν θα δανείσουν μία χώρα όπως η Ελλάδα. Η Ελλάδα μπαίνει στο μνημόνιο (για όποιον πιστεύει ότι μπορούσαμε να αποφύγουμε το μνημόνιο υπάρχει μία πολή ωραία παραβολή με μία χώρα που τη λέγανε Πορτογαλία και άλλη μία που τη λέγανε Ιρλανδία - και αυτοί τα ίδια λέγανε... για περίπου ένα χρόνο.... και μετα απλώς δεν τους δάνειζε κανείς).
3. Η ΕΚΤ αμολάει μία πρώτη δόση φτηνό χρήμα (LTRO) στις τράπεζες για να αγοράσουν ομόλογα των κρατών, αφού η ίδια δεν επιτρέπεται (ο φερετζές της έλειπε..) και για να ενισχύσει την διατραπεζική ρευστότητα (τα περίφημα money lines) και φυσικά την ρευστότητα στην αγορά. Όσο είδατε ρευστότητα, άλλο τόσο την είδε και η Ευρωζώνη.
4. Αφού το πείραμα δεν πέτυχε κατά κάποιους ή πέτυχε μερικώς κατά άλλους επαναλαμβάνεται με πιο πολλά λεφτά.
         Δίνουμε, λοιπόν, 1 τρις με 1% σε σάπιες τράπεζες για να δανείζουν τις χώρες του Νότου με 4,5% και βάλε, για να καλύψουν τη χασούρα που οι ίδιες δημιούργησαν. Κοινώς, γίνεται μία άμεση μεταβίβαση πλούτου από τους λαούς στις τράπεζες, όταν ο δανεισμός θα μπορούσε να γίνει με μικρότερα επιτόκια μέσω ευρωομολόγων (κοινό δανεισμό για όλες της χώρες της ευρωζώνης). Όλο αυτό το καλύπτουμε υπό το μανδύα της ρήτρας μη διάσωσης μίας χώρας από την ΕΚΤ. Επίσης, προσπαθούμε να πείσουμε τους λαούς αυτούς ότι για όλο αυτό το χάλι φταίει ει το δυνατόν μία χώρα και αν δεν το χάψουν προσαρμοζόμαστε, κατηγορούμε όλες τις χώρες του Νότου. Μη και πάει το μυαλό σας στις τράπεζες. Οι λαοί, πάντα οι λαοί. Και αν κάποιος βάλει το θέμα του LTRO, αααα οι τράπεζες του Νότου τα χρειάζονται ΚΥΡΙΩΣ!!!, μας λένε καλοί οι οικονομολόγοι όπως ο κος Gros. Βέβαια καλό θα ήταν να μας εξηγήσει κάποιος και δημοσιεύματα όπως αυτά των financial times που αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ενώ οι τράπεζες του Νότου θα επιστρέψουν μερίδιο των χρημάτων αυτών από το πρώτο δωδεκάμηνο, οπότε και δικαιούνται, τράπεζες του Βορρά θα εκμεταλλευτούν αυτό το χρήμα στο έπακρο. Αφού σε αυτές είναι όλα ρόδινα, και το χρήμα ρέει άφθονο γιατί να έχουν αυτή την χασούρα του 1% χρησιμοποιώντας αυτό το χρήμα;
          Και άντε πες ότι χρειάζεται αυτό το χρήμα για να δωθεί ώθηση στην ανάπτυξη, που είναι αυτό το χρήμα ρε παιδιά; Γιατί από ότι φαίνεται η Ευρωζώνη πάει ντουγρού για ύφεση. Το αποτέλεσμα, μάλιστα, αυτής της πολιτικής είναι να παγιδεύονται όλες αυτές οι χώρες σε ύφεση, ενώ χρήμα που θα μπορούσε να φέρει ανάπτυξη, "λαδώνει" γρανάζια ενός αποτύχημένου τραπεζικού μοντέλου. Και σε τελική ανάλυση αφού διαβλέπεις ότι θα υπάρξει αυτό το πρόβλημα, γιατί τους τα δανείζεις; Γιατί δεν πας σε ένα κεντρικό σχέδιο ανάπτυξης παρακάμπτοντας τις τράπεζες; Αλλά να μου πεις μετά, πώς θα σώσω "κρυφά" τη δική μου σαπίλα αν δεν βρω πρόφαση να τη δανείσω; Ποιός τις χέζει τις άλλες χώρες και ποια solidarity και κουραφέξαλα. Στη μάσα φιλαράκια και στα δύσκολα καθένας μόνος του. Καλά να πάθουμε , λοιπόν, αφού δεν προσέχαμε, αλλά, να μας γίνει και μάθημα. Και ρόδα είναι... και γυρίζει...
         Και μετά βγαίνουν και σε εκβιάζουν, εντός και εκτός των τειχών, "ΠΡΟΣΕΧΕ ΕΛΛΗΝΑ τι θα ψηφίσεις... μην διακινδυνεύσεις την ευρωπαϊκή ιδέα". Γιατί αυτήν ακριβώς την Ευρώπη ονειρεύτηκαμε όλοι οι Ευρωπαίοι. Ε ρε θα τρίζουν τα κόκαλα... Ντε Γκωλ, Σουμάν, Πλεβέν κ.α κ.α άμα βλέπουν εκείνη την κοντή καρικατούρα στη Γαλλία.  
          All in all, που θα λέγανε και οι Pink Floyd, κάποιοι μας δουλεύουν χοντρά, πολύ χοντρά! 

Υ.Γ: Υπάρχει και ένα άρθρο της Benedicta Marzinotto από το Γενάρη που περιγράφει το ίδιο πρόβλημα με πιο ειλικρινή, κατά τη γνώμη μου, ματιά από αυτή του Γκρος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: