Νούμερα

                  Επιστημονικά είναι ένας καλός πρόδρομος (όχι πάντα εννοείται - βλ. Αργεντινή) για μία κοινωνία να ευημερούν τα νούμερα. Κάπως έτσι, λοιπόν, με τα νούμερα να ευημερούν σιγά σιγά η Ιρλανδία ετοιμάζεται να χαιρετήσει την τρόικα. Πριν τρέξουμε να πούμε ότι εμείς δεν είμαστε Ιρλανδία και πριν ο Γιάννης Πρετεντέρης βγάλει για εκατομμυριοστή φορά την εμπάθεια του για τον Παπανδρέου μιλώντας για τον επίγειο παράδεισο Ιρλανδία, καλό θα είναι να κάνουμε μία ειλικρινή συζήτηση για το που μοιάζουμε και το που διαφέρουμε με τους συμπαθείς καθολικούς μπεκρήδες της άνω αριστερής μπάντας της Ευρώπης. Γιατί δεν μπορεί, κάτι θα έκαναν και καλά για να μην σκαρφάλωσε η δική τους ανεργία στο δικό μας τρομακτικό 27αρι. Σίγουρα κάτι θα έκαναν καλύτερα από εμάς και προ κρίσης και σίγουρα πολλά τα κάνουν χειρότερα και πριν και τώρα. Το επιχείρημα μου, όμως, είναι ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουμε όχι μόνο να αντέχουμε την σύγκριση, αλλά και να την κάνουμε με σωστές μονάδες σύγκρισης αντί να γράφονται άρθρα φαντασίωσης για μία οικονομία αποτελεσματικότερη των πάντων. Καλό είναι να στοχεύεις ψηλά, αλλά μέχρι να το πετύχεις πρέπει και οι συμπολίτες μας να αρχίσουν να χαμογελάνε συχνότερα και περισσότερο.