Ειδησεογραφικά, το 2014 δείχνει να ξεκινάει με τον ίδιο μονότονο, ανούσιο αντίλογο αριστεράς δεξιάς, για πράγματα που όπως φαίνεται, οι εξελίξεις πολύ απλά θα ξεπεράσουν και τους μεν και τους δε. Εξάλλου, και όσον αφορά το επίπεδο των ιδεών, δεν φαίνεται προς το παρόν καμία έντονη δραστηριοποίηση όσων θέλουν να πρεσβεύσουν μία διαφορετική, πιο πλουραλιστική και συνθετική προσέγγιση των πραγμάτων, ώστε ο εκάστοτε μετριοπαθής, προοδευτικός πολίτης να μην νιώθει αποστροφή προς την επαναπολιτικοποίηση του κοινωνικού βίου. Οικονομικά, εκεί που λέμε να ανασάνουμε, οι καλοί μας φίλοι οι δανειστές σφίγγουν και άλλο το λουρί, οπότε χέστους και αυτούς, και κατά τα άλλα να 'ναι καλά από πλευράς πολιτισμού ο κινηματογράφος μας, που ίσως με την Μικρά Αγγλία του Βούλγαρη να πετύχει και το εμπορικό άλμα. Ίσως...
Το περίεργο της εποχής, ωστόσο, φαίνεται, να είναι οι δημοτικές εκλογές. Να μου πεις, φεύγοντας το χρήμα, έφυγαν και τα λαμόγια και τα νούμερα. Που να τρέχεις τώρα κιόλας να κλείνεις τρύπες, να σε βρίζουν και όπου σταθείς και όπου βρεθείς (γιατί και δίκιο να έχεις, αν ο άλλος έμαθε να μην πληρώνει από γεννησιμιού του, τρέχα γύρευε). Το υπάρχον κλίμα, λοιπόν, προοιωνίζει δύο τινά. Ή θα φάμε τη φόλα της ζωής μας με χρυσαυγίτες δημάρχους και λοιπούς υπάρχοντες γραφικούς, αφού δεν θα υπάρχουν και οι άπειρες επιλογές, ή επειδή ακριβώς θα έχουν εξαφανιστεί οι κομματικοί υποψήφιοι, θα ανακύψουν κάποιοι άνθρωποι που θα έχουν και ιδέα από αυτοδιοίκηση (εννοώ επιστημονικά) και όρεξη να πάνε από το α στο β ή στο γ ή όπου τέλος πάντων μπορέσουν. Εμένα πάντως αυτή η ηρεμία έχει αρχίσει και με ιντριγκάρει. Κρατάω μικρό καλάθι και προς το παρόν πάω να μαζέψω κούμαρα.
Γειάααααα σας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου