Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007

Καθώς τα πράγματα αλλάζουν




Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έμαθα στο πανεπιστήμιο για την ιστορία, είναι ότι όταν την μελετούμε αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τι μένει ίδιο και τι αλλάζει στο ρου της ιστορίας. Σήμερα για παράδειγμα, το οικονομικό σύστημα προτάσσει ότι αν μία κρατική επιχείρηση δεν προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα τότε καλύτερα να διασπαστεί, να πουλήσει τα κερδοφόρα κομμάτια της και να κλείσει. Το ίδιο συμβαίνει και με τις μικρές επιχειρήσεις. Γιατί όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο με τους κολλοσούς του ιδωτικού τομέα; Γιατί αυτοί να απολαμβάνουν την υπερπροστασία των ασκούντων επιρροή και εξουσία εντός του συστήματος;



Τυπικό παράδειγμα η μουσική βιομηχανία. Σήμερα οι γιγάντιοι κολοσσοί της, που αποξενώθηκαν από το χώρο της πραγματικά δημιουργικής μουσικής και επένδυσαν πολλά στον εκφυλισμό της μουσικής κουλτούρας, αιμορραγούν. Οι ίδιοι που εξαφάνισαν την "λατρεία" της μουσικής κατά την εποχή του βινυλίου προσπαθούν να μας πείσουν ότι για την πτώση τους φταίει αποκλειστικά και μόνο η πειρατεία. Εγώ πάλι θα έλεγα το αντίθετο.



Πιστεύω ότι αν όλοι αυτοί οι κολοσσοί συγκέντρωναν το στόχο τους περισσότερο στη δημιουργία μουσικής και όχι στο ευκολοπούλητο, τότε ίσως να έβλεπαν τις πωλήσεις τους να ανεβαίνουν. Γιατί πάντα το διαχρονικό είναι καλύτερο του παροδικού. Ίσως αν δεν έδιναν τόσο βάση στη δημιουργία τραγουδιών για ring tones και πίστευαν λίγο παραπάνω στη δημιουργικότητα των καλλιτεχνών να δημιουργούσαν κάτι καινούριο ώστε να μην βαλτώσουν στα λανθάνουσα 60'ς και 70'ς που ζούμε σήμερα. Για μένα δεν είναι απαραίτητα άσχημο με βάση τα γούστα μου, αλλά είναι κρίμα τα 9 στα 10 τοπ συγκροτήματα και ονόματα αυτή τη στιγμή στο κόσμο να είναι συγκροτήματα με μεγαλύτερη από εικοσαετή πορεία στη διεθνή μουσική σκηνή.



Αυτό σημαίνει ότι η μουσική δημιουργία πέθανε; Όχι, φυσικά. Απλώς κρύβεται στις μικρές διανομές των ανεξάρτητων εταιρειών που, για όσους δεν ψάχνονται εντατικά μέσω internet, δύσκολα θα φτάσουν στα αφτιά τους. Και είναι κρίμα. Γιατί η μουσική, όπως και να το κάνουμε, είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ζωής μας.

1 σχόλιο:

βαγγος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα και θελω να προσθέσω οτι δεν είναι δυνατό να μπορει κάποιος, ειδικά οι μικρές ηλικίες, να παρακολουθεί και να αγοράζει μουσική οταν ενα καινούργιο cd κοστίζει 16 ευρω
κατά μέσο όρο σε ωθεί κατευθείαν στο παράνομο downloading.Εκπληκτικό κείμενο Νασο!!!