Περί κρίσης

Όλες αυτές τις υπέροχες κρύες μέρες του Νοέμβρη έχω βαρεθεί να ακούω για την κρίση. Κάθε ξεχασμένος αναλυτής και κάθε πεταμένος δημοσιογράφος οικονομικού ρεπορτάζ μας μιλάει για την κρίση. Με αποτέλεσμα να ισχύουν τα εξής:

1. Είσαι υποχρεωμένος να ακούς την παπαριά του καθενός
2. Ακόμα και όταν γίνεται μια σοβαρή ανάλυση, όλοι οι παρατρεχάμενοι παραθυροκαβάντζες φροντίζουν να το ξεφτιλίσουν το θέμα
3. Σημαντικά θέματα, όπως η απεργία πείνας χιλιάδων φυλακισμένων περνάει στο ντουκου

Άνθρωποι μου, η κρίση είναι σαν το προφιτερόλ. Χέστηκε ο κοσμάκης ποιος, πως και γιατί. Όταν θα έρθει γίνεται τουλάχιστον θα τρώμε καμιά πάστα ή θα τη βγάλουμε με γλυκύ βραστό;