Ωραίοι ως ...Έλληνες

Ο γραπτός λόγος δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Ο τρόπος με τον οποίο αυτός δημιουργήθηκε, διαδόθηκε και εν τέλει εδραιώθηκε στην ανθρώπινη μνήμη αποδεικνύει ότι υπάρχει στον άνθρωπο έμφυτη η ανάγκη της εξέλιξης. Η ανάγκη αυτή μας οδήγησε σήμερα στην έκφανση αυτή πολιτισμού που ζούμε. Γεωγραφικά όρια σήμερα δεν υπάρχουν για να ξεπεραστούν (πάνω στον μικρό μας πλανήτη), άρα αυτό που μένει είναι η σφαίρα της επιστήμης και της κοινωνίας.
Στον πρώτο τομέα υποθέτω ότι η επιστήμη τα πάει αρκετά καλά ώστε να προκαλεί το δεύτερο, την κοινωνία, να σμπρώξει λίγο πιο δυνατά προς τα μπροστά το δικό της κάρο. Το πρόβλημα είναι πως σήμερα παρά ποτέ, ο άνθρωπος έχει επιδοθεί σε έναν ανένδοτο βλακείας να αποδείξει πως η επιστήμη μπορεί να προχωρά τη στιγμή που οι κοινωνίες εξελίσσονται διαλυόμενες, έτσι ώστε τίποτα να μην στέκεται εμπόδιο στην επιστημονική πρόοδο. Η δική μου πεποίθηση είναι ότι μία τέτοια κατάσταση μόνο μπούμερανγκ μπορεί να γυρίσει. Και επειδή τα πιο δύσκολα φαινόμενα έχουν τα πιο απλά παραδείγματα, λέω το εξής:
.
.
Πόσο ηλίθια είναι αυτή η κοινωνία, ώστε ενώ το ζώο το τυρόγαλο τον έχουν πιάσει στα πράσσα με τις κάμερες, να ανέχεται να της λένε θεωρίες για κουτάκια και πράσινους μονόκερους και ακόμη χειρότερα να υπάρχει και αρκετός κόσμος να το χάψει. Τι να την κάνεις τη ρημάδα την τεχνολογία αν δεν μπορείς να σκεφτείς μόνος σου απο εδώ μέχρι την πόρτα του γείτονα; Το πολύ πολύ να πάθεις και εσύ τον θάνατο της αλεπού! Διότι εγκλήματα ρε Ντούσαν, εγκλήματα...