Η αφίσα που βλέπετε είναι μέρος μίας καμπάνιας του γερμανικού υπουργείου οικονομίας και ανάπτυξης. Συγκεκριμένα αναφέρει: "Τόσοι πολλοί εργαζόμενοι όσοι ποτέ πριν. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ". Η αρχική αντίδραση είναι να ρίξεις δύο τρία γαμοσταυρίδια για την ανοησία που δέρνει τους εμπνευστές αυτής της καμπάνιας αυτοικανοποίησης. Αλλά αφού ηρεμήσεις, αν έχεις όρεξη το ψάχνεις λίγο. Και βρίσκεις ότι υπάρχουν φωνές και στην Γερμανία, συγκεκριμένα το κόμμα της Αριστεράς, που κράζουν τον Ρέσλερ , τον αρμόδιο δηλαδή υπουργό -θυμάστε αυτή τη κινεζόφατσα που έχει μεταμφιεστεί σε Γερμανό συγκυβερνώντα που στις επόμενες εκλογές μάλλον δεν θα πάρει ούτε 1% - , όχι μόνο γιατί τα πλακάτ αυτά κόστισαν 330.000€ αλλά και για την ουσία του πράγματος. Όσο παράξενο και αν σας ακούγεται, στη Γερμανία που έπιασε ένα ιστορικό χαμηλό ανεργίας στο 6.7%, οι ώρες εργασίας τα τελευταία δέκα χρόνια μειώθηκαν κατά 300.000 ενώ ακόμη και σήμερα υπάρχουν 8.4 εκατομμύρια υποαπασχολούμενοι, άνθρωποι δηλαδή που επιθυμούν περισσότερη δουλειά. Τέλος, οι μισθοί την τελευταία δεκαετία στη Γερμανία αυξήθηκαν με το βραδύτερο ρυθμό σε όλη την Ε.Ε.
Κοινώς, το χάπι του τρόμου που τώρα πλασάρεται σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη το κατάπιε πρώτη η γερμανική μικρομεσαία και μεσαία τάξη εν ονόματι της διατήρησης ενός ακμαίου εξαγωγικού τομέα. Βέβαια, σε χώρες του Βορρά που οι μισθοί αυξήθηκαν ακόμη και σε διπλάσιο ρυθμό από τους γερμανικούς, ο τομέας αυτός δεν υστέρησε. Το σημαντικότερο, μία αύξηση των μισθών σε μία χώρα όπως η Γερμανία θα μπορούσε να τονώσει συνολικά την ευρωπαϊκή οικονομία. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για μερικούς... που δυστυχώς είναι αυτοί που αποφασίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου