Για το πρόσφατο γεγονός που κατέκλυσε τα κανάλια δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι το ανθρώπινο να πει κανείς. Τουλάχιστον όχι για τον τρόπο με τον οποίο οι τηλεσωτήρες μας φρόντισαν να κανιβαλίσουν πάνω στο θέμα. Μία ανθρώπινη ζωή χάθηκε. Και για άλλη μια φορά φταίμε όλοι.
Το να βρίζεις κάθε φορά το σύνολο της αστυνομίας αγνοώντας ότι αποτελεί μέρος της κοινωνίας και ότι οι ίδιοι αστυνομικοί είναι και πολίτες είναι μάλλον η μοίρα μας. Το γιατί η αστυνομία αντί να γίνεται αποτελεσματικότερη καθώς οι αξιωματικοί της είναι όλο και πιο μορφωμένοι και η τεχνολογία εξελίσσεται, ας ψάξει κανείς να το εξηγήσει στην κουλτούρα του χρήματος. Το ίδιο ισχύει και για το πρόβλημα των ναρκωτικών.
Αλλά το γιατί οι άνθρωποι αντιδρούν τόσο οργισμένα μάλλον έχει μια πιο πολύπλοκη εξήγηση. Η οργή και ο θυμός σπάνια εκπορεύονται από την αλαζονεία και συχνότερα μάλλον από το φόβο. Ο φόβος εξάλλου φαίνεται να αποτελεί το ναρκωτικό της σημερινής απαθούς κοινωνίας.
Το να κλείνεσαι στο καβούκι σου είναι ασφαλές. Είναι όμως και βαρετό. Ο φόβος, λοιπόν, λειτουργεί ως μία δόση ικανοποίησης ή καλύτερα ψευδαίσθησης για να αποδέχεται κανείς το κλειστό περιβάλλον που ζει. Λειτουργεί ως ένα κατασταλτικό απέναντι στην περιέργεια και στην διάθεση που μπορεί να επιδεικνύει ένας νέος απέναντι στη συλλογική δράση. Και δυστυχώς το ναρκωτικό αυτό είναι πολύ εύκολο να το βρει κανείς. Αρκεί να πιάσει στα χέρια του το τηλεκοντρόλ ή να προσπαθήσει να πείσει τους γύρω του να βγουν από το καβούκι τους. Και τότε θα ακούσει χίλιες δυο δικαιολογίες γιατί αυτό που κάνει είναι παράλογο και επικίνδυνο.
Επίσης όσο και να κρυβόμαστε υπάρχει και μία άλλη πτυχή του θέματος. Για τους περισσότερους η Ελλάδα τελειώνει στο Χαϊδάρι και τη Μαλακάσα. Η Ελλάδα για πολλούς είναι μία μίζερη τσιμεντούπολη και όχι το μέρος που οι περισσότεροι (μεταξύ μας οι περισσότεροι χωριατάκια είμαστε) μεγαλώσαμε.
Όσο λοιπόν οι ορίζοντες μας (πολιτισμικοί και γεωγραφικοί) στενεύουν, τόσο θα εθιζόμαστε στη μιζέρια. Γιατί αν δεν θέλουμε να δούμε πόσο όμορφα είναι και λίγο παραπέρα δεν μας φταίει κανείς άλλος. Τα πίτουρα που έχουμε μες στην κούτρα μας φταίνε.
Το να βρίζεις κάθε φορά το σύνολο της αστυνομίας αγνοώντας ότι αποτελεί μέρος της κοινωνίας και ότι οι ίδιοι αστυνομικοί είναι και πολίτες είναι μάλλον η μοίρα μας. Το γιατί η αστυνομία αντί να γίνεται αποτελεσματικότερη καθώς οι αξιωματικοί της είναι όλο και πιο μορφωμένοι και η τεχνολογία εξελίσσεται, ας ψάξει κανείς να το εξηγήσει στην κουλτούρα του χρήματος. Το ίδιο ισχύει και για το πρόβλημα των ναρκωτικών.
Αλλά το γιατί οι άνθρωποι αντιδρούν τόσο οργισμένα μάλλον έχει μια πιο πολύπλοκη εξήγηση. Η οργή και ο θυμός σπάνια εκπορεύονται από την αλαζονεία και συχνότερα μάλλον από το φόβο. Ο φόβος εξάλλου φαίνεται να αποτελεί το ναρκωτικό της σημερινής απαθούς κοινωνίας.
Το να κλείνεσαι στο καβούκι σου είναι ασφαλές. Είναι όμως και βαρετό. Ο φόβος, λοιπόν, λειτουργεί ως μία δόση ικανοποίησης ή καλύτερα ψευδαίσθησης για να αποδέχεται κανείς το κλειστό περιβάλλον που ζει. Λειτουργεί ως ένα κατασταλτικό απέναντι στην περιέργεια και στην διάθεση που μπορεί να επιδεικνύει ένας νέος απέναντι στη συλλογική δράση. Και δυστυχώς το ναρκωτικό αυτό είναι πολύ εύκολο να το βρει κανείς. Αρκεί να πιάσει στα χέρια του το τηλεκοντρόλ ή να προσπαθήσει να πείσει τους γύρω του να βγουν από το καβούκι τους. Και τότε θα ακούσει χίλιες δυο δικαιολογίες γιατί αυτό που κάνει είναι παράλογο και επικίνδυνο.
Επίσης όσο και να κρυβόμαστε υπάρχει και μία άλλη πτυχή του θέματος. Για τους περισσότερους η Ελλάδα τελειώνει στο Χαϊδάρι και τη Μαλακάσα. Η Ελλάδα για πολλούς είναι μία μίζερη τσιμεντούπολη και όχι το μέρος που οι περισσότεροι (μεταξύ μας οι περισσότεροι χωριατάκια είμαστε) μεγαλώσαμε.
Όσο λοιπόν οι ορίζοντες μας (πολιτισμικοί και γεωγραφικοί) στενεύουν, τόσο θα εθιζόμαστε στη μιζέρια. Γιατί αν δεν θέλουμε να δούμε πόσο όμορφα είναι και λίγο παραπέρα δεν μας φταίει κανείς άλλος. Τα πίτουρα που έχουμε μες στην κούτρα μας φταίνε.
1 σχόλιο:
Καλα τα λες Κωστα.Σκέψου ομως και το γεγονος οτι την ιδια στιγμη στην αλλη γωνια του πλανητη σκοτωτηκαν απο ενα κυκλωνα 4000 ατομα( βλεπε Μιανμαρ) και αγνοουνται αλλοι τοσοι.
Βλεπεις τα πραγματα με αλλο ματι και κοστολογεις διαφορετικα την αξια της ανθρωπινης ζωης.Βεβαια εννοειται στις ειδησεις αυτο το θεμα θα παιξει λιγο πριν τα αθλητικα....
Δημοσίευση σχολίου