Γενικά ο κανιβαλισμός με τα σκάνδαλα δεν μου αρέσει. Και κάθε μέρα που η δικαιοσύνη αθωώνει όλο και πιο πολύ κόσμο, τόσο πιο πολύ, πιστεύω, πληγώνεται η αυτοπεποίθηση αυτής της κοινωνίας.
Στην επικαιρότητα, όμως, πέρα από τα εγχώρια και την παγκόσμια κρίση παίζει και ένα άλλο σκάνδαλο. Η ευρύτατη μόλυνση στο γάλα από τοξική μελαμίνη, ώστε αυτό να φαίνεται πιο πλούσιο σε πρωτεΐνες, έχει εξαγριώσει τους γονείς στην Κίνα που έχουν δει ήδη τέσσερα μωρά να πεθαίνουν και πάνω από εκατό να νοσηλεύονται με νεφρική ανεπάρκεια, καταδικασμένα από την ανθρώπινη απληστεία. Εκεί το καθεστώς για να συμμαζέψει την κατάσταση, έκανε 12 συλλήψεις έως τώρα και έστω και καθυστερημένα έστειλε κάτι χιλιάδες ελεγκτές να δουν πως έχει η κατάσταση στις γαλακτοβιομηχανίες. Όπως φάνηκε από την τηλεόραση ήταν ο θανάσιμος κίνδυνος για τα παιδιά τους που εξόργισε τους Κινέζους. Εξάλλου, εκεί μπορούν να έχουν μόνο ένα παιδί όπως επιβάλλει ο οικογενειακός προγραμματισμός. Και κάπου εδώ κρύβεται η ειρωνία και ο κυνισμός της πραγματικότητας... τι θα γινόταν δηλαδή αν μπορούσαν να έχουν όσα παιδιά ήθελαν.
Αλλά ίσως η απάντηση είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε. Όταν στη χώρα όπου γύρω από το τραπέζι γυρίζει και όλο το σύμπαν, έσκασε η ιστορία με το μηχανόλαδο, όλοι σοκαρίστηκαν. Σοκαρίστηκαν γιατί όλοι θεωρούσαν ότι η διατροφή του Έλληνα είναι ένα άβατο που δεν θα άγγιζε κανείς. Από την άλλη κάποιοι χάρηκαν κιόλας. Οι μικροί ελαιοπαραγωγοί εκδικούνταν για τη συστηματική δυσφήμηση του "ανώνυμου" ντενεκέ από την ένωση μουργοπαραγωγών σε αγαστή συνεργασία με το υπουργείο αγροτικής κατάθλιψης και προστασίας των εμπόρων τροφίμων. Οι φοιτητές διαολόστελναν τα σουβλατζίδικα κ.ο.κ.
Κανείς όμως, μα κανείς δεν τιμωρήθηκε. Κανείς δεν ένιωσε να απειλείται πραγματικά η υγεία του. Κανείς δεν κατάλαβε ότι ήταν και αυτό ένα σημάδι κατήφορου. Και εκεί είναι ο κυνισμός. Αν δεν μας αφορά, άσε τους άλλους να πεθάνουν. Αν έχουμε πολλά δεν πειράζει να χάσουμε λίγα. Εξάλλου εμείς οι πλούσιοι χρησιμοποιούμε ελαιόλαδο. Μόνο που όπως δεν πρόλαβες το μηχανόλαδο μέσα στο λάδι, έτσι δεν πρόλαβες και το μολυσμένο από AIDS αίμα στις μεταγγίσεις της γιαγιάς. Και όταν χρειαστείς εσύ αίμα, ωχ αδερφιστή Ελληναρά, τότε θα σε λούσει κρύος ιδρώτας...
Αλλά ίσως η απάντηση είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε. Όταν στη χώρα όπου γύρω από το τραπέζι γυρίζει και όλο το σύμπαν, έσκασε η ιστορία με το μηχανόλαδο, όλοι σοκαρίστηκαν. Σοκαρίστηκαν γιατί όλοι θεωρούσαν ότι η διατροφή του Έλληνα είναι ένα άβατο που δεν θα άγγιζε κανείς. Από την άλλη κάποιοι χάρηκαν κιόλας. Οι μικροί ελαιοπαραγωγοί εκδικούνταν για τη συστηματική δυσφήμηση του "ανώνυμου" ντενεκέ από την ένωση μουργοπαραγωγών σε αγαστή συνεργασία με το υπουργείο αγροτικής κατάθλιψης και προστασίας των εμπόρων τροφίμων. Οι φοιτητές διαολόστελναν τα σουβλατζίδικα κ.ο.κ.
Κανείς όμως, μα κανείς δεν τιμωρήθηκε. Κανείς δεν ένιωσε να απειλείται πραγματικά η υγεία του. Κανείς δεν κατάλαβε ότι ήταν και αυτό ένα σημάδι κατήφορου. Και εκεί είναι ο κυνισμός. Αν δεν μας αφορά, άσε τους άλλους να πεθάνουν. Αν έχουμε πολλά δεν πειράζει να χάσουμε λίγα. Εξάλλου εμείς οι πλούσιοι χρησιμοποιούμε ελαιόλαδο. Μόνο που όπως δεν πρόλαβες το μηχανόλαδο μέσα στο λάδι, έτσι δεν πρόλαβες και το μολυσμένο από AIDS αίμα στις μεταγγίσεις της γιαγιάς. Και όταν χρειαστείς εσύ αίμα, ωχ αδερφιστή Ελληναρά, τότε θα σε λούσει κρύος ιδρώτας...
1 σχόλιο:
Τελικά βγήκε ανακοίνωση από το υπουργείο ότι η γιαγιά νόσησε από άλλη αιτία. Αυτό δεν αλλάζει, βέβαια, και πολύ την γνώμη μου για τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα
Δημοσίευση σχολίου