Όλοι... για διαφορετικούς ίσως λόγους αναμένουμε τις αποφάσεις. Όλοι, ξέρουμε ότι οι αποφάσεις αυτές δεν μας φοβίζουν και τόσο, κυρίως... λόγω ηλικίας. Τα "όνειρα" μας, μιλώντας για τα υλιστικά πλάνα μας θα αναβληθούν για κάποια χρόνια, αν και όχι όλων. Σε κάθε περίπτωση όμως, ελπίζουμε ότι αυτό που έρχεται θα είναι σε βάθος χρόνου πολύ καλύτερο και δικαιότερο από ένα ψεύτικο και άνισο χθες. Οι αποφάσεις αυτές κυρίως φοβίζουν αυτούς που είναι.. γέροι. Για αυτούς που έζησαν και εμποτίστηκαν με την νοοτροπία αυτού που υπήρχε μέχρι πρόσφατα οι αποφάσεις αυτές, ή καλύτερα οι συνέπειες τους - καλές και κακές-, είναι μία οριστική ταφόπλακα. Ακόμη και αν κάποιος εργάστηκε σκληρά για να αφήσει κάτι στο αύριο, το αύριο πρέπει να δομηθεί από υλικά που θα ανταποκρίνονται σε μία διαφορετική κοινωνία.
Και κάπου σε αυτή την κοινωνία ξεκινούν τα καινούρια δικά μας σχέδια. Θα δομήσουμε μια κοινωνία για όλους ή μόνο για τους "φίλους" μας; Θα συνεχίσουμε το μοντέλο ανάπτυξης "καφετέρια και ό'τι λείπει από τη γειτονιά"; Ή θα βγούμε από το καβούκι μας για να "πουλήσουμε" το μυαλό μας και τα προϊόντα μας και σε ένα κόσμο που, ευτυχώς, είναι πολύ μεγαλύτερος από εμάς; Θα δουλέψουμε σκληρά για αυτό που μας αξίζει ή θα συνεχίσουμε να δείχνουμε με το δάχτυλο;
---------------------------
«Επί μακρόν επεκράτησε παρ’ ημίν η δοξασία ότι πρωταίτιοι της πλημμελούς των πραγμάτων διαχειρίσεως είναι οι υπέρτατοι άρχοντες και οι υπέρτατοι θεσμοί. Αλλά σήμερον επείσθημεν, υποθέτω, ότι τούτο είναι υπεκφυγή του ζητήματος και ουχί λύσις… Εντεύθεν εάν δεν θέλωμεν να αμβλυωπώμεν προς το φως της μεμαρτυρημένης αληθείας, ανάγκη να ομολογήσωμεν ότι εν κοινοβουλευτική πολιτεία σωφρόνως οργανωμένη οι υπέρτατοι άρχοντες και οι υπέρτατοι θεσμοί δεν ενεργούσιν ειμή όπως το έθνος θέλει να ενεργήσωσιν. Οίκοθεν ούτε απολύτως αγαθοί είναι, ούτε πονηροί απολύτως. Αλλ’ ώσπερ τα κάτοπτρα, απεικονίζουσι τα δρώντα πρόσωπα και τα συμβαίνοντα πράγματα. Εάν τα πράγματα και τα πρόσωπα χωλαίνωσι, δεν πταίουσι τα κάτοπτρα΄μάτην δε ηθέλωμεν εξακολουθεί να θραύωμεν αυτά προμηθευόμενοι νέα, διότι και τα νέα τας αυτάς θέλουσι παραστήσει εικόνας»
Κ. Παπαρρηγόπουλος
(όπως αναφέρεται στο Α. Μ. Παντελή, Εγχειρίδιο Συνταγματικού Δικαίου, Λιβάνης, 2005, σελ. 289 )
1 σχόλιο:
Ηρθε η ώρα όλοι(;) να πληρωσουμε την λαμογιά και την απληστία μας! Τερμα οι θεωρίες συνωμοσίας, για το πως οδηγηθήκαμε εδώ που είμαστε, που μου προκαλούν αηδία. Κι αν κάποιοι αισθάνονται αδικημένοι- γιατί λογικό ειναι να μην φταινε όλοι- γι αυτά που θα παθουν εχω να πω οτι μαζί με τα ξερά καιγονται και τα χλωρά. Καλά να πάθουμε.
Δημοσίευση σχολίου