Tα vintage πλήκτρα, οι νοσταλγικές μελωδίες και τα δανεισμένα από τα 80s electro-synthpop κομμάτια ταιριάζουν απόλυτα με την αισθητική, τόσο της ταινίας όσο και του ίδιου του Driver. Ο ευφυέστατος σκηνοθέτης, Nicolas Winding Refn, θέλησε να προσαρμόσει στο φιλμ του μια μουσική που να αποτελεί μέρος της εμπειρίας του φιλμ, μια μουσική που να ξυπνάει τα συναισθήματα τόσο του μυστήριου πρωταγωνιστή όσο και του θεατή, μια μουσική δίχως την οποία η ταινία σίγουρα δε θα ήταν η ίδια. To σκοτεινό και ατμοσφαιρικό Nightcall του Γάλλου δημιουργού Kavinsky ταιριάζει απόλυτα με τους ρετρό ροζ τίτλους αρχής, το Under your Spell των Desire δίνει νόημα στον όρο electrohipness και το Real Hero των College περιπλέκει αριστοτεχνικά τον έρωτα με το θάνατο, ενώ οι μελωδίες από Chromatics και Cliff Martinez θα σου στοιχειώσουν το μυαλό. Γιατί όπως σχολίασε ο James Verniere της boston Herald, «το κοινό δεν βλέπει απλώς την ταινία, την ακούει κιόλας».
Ο θόρυβος για το Drive είναι εκκωφαντικός. Τα αμέτρητα θετικά reviews των θαυμαστών του Drive στο Twitter το έσπρωξαν μάλιστα στην 4η θέση πωλήσεων του iTunes Chart. Βάλε σε όλα αυτά ότι ο Ryan Gossling έχει εδώ και τρία χρόνια εδικό του indie rock-folk group υπό το όνομα Dead Man’s Bones (άκου δυνατά στο Youtube το Lose Your Soul) και πραγματικά το παζλ έχει συμπληρωθεί.
3 σχόλια:
Τι ταινιάρα ήταν αυτή...
Λοιπόν... καθόμουν και χάζευα τα σχόλια για το drive στο αθηνόραμα να καταλάβω λίγο τι λένε αυτοί που κράζουν την ταινία και τι άρεσε σε όσους άρεσε η ταινία. Κατέληξα στα εξής:
- Η πιο τετριμμένη αλλά χρήσιμη συμβουλή. Πριν πάτε να δείτε μια ταινία διαβάστε τι πάτε να δείτε. Ειδικά σε αυτή την περίπτωση, μην ντραπείτε να ψάξετε τι συνήθως παίζει σε ένα φιλμ νουαρ.
- Η ταινία δεν απευθύνεται σε γυναίκες.
- Μην ακούτε αυτούς που είναι κουλτούρα να φύγουμε.
- Αν έχετε iphone ή κάτι παρόμοιο καλύτερα να πάτε να δείτε τα στρουμφάκια 3D. Συγγνώμη για το τσουβάλιασμα αλλά έπρεπε να βρω ένα πρακτικό μέτρο σύγκρισης.
xaxaxaxa!! φοβερη !!!
Δημοσίευση σχολίου